Na koniec naszej analizy formacji ofensywnej zostawiliśmy sobie graczy środka OL na czele z wielką gwiazdą wielu mocków Quentonem Nelsonem. Myślę jednak, że śmiało można powiedzieć, że tegoroczny draft jest bardzo mocny wśród najlepszych gouardów i centrów i nie tylko zawodnik Notre Dame sprawdzi się w NFL.

1. Który gracz grający wewnątrz linii ofensywnej jest w tym roku najlepszy?

Piotr Rożniata: Wiem, że wielu się ze mną nie zgodzi, ale nie jestem wielkim fanem Quentona Nelsona. Nie zrozumcie mnie źle, sądzę że to przyszłoroczny Pro-Bowler i świetny zawodnik, daleki jednak jestem od zdania, że jest najlepszy. Ale po kolei bo tutaj muszę wymienić trzech zawodników. Przede wszystkim Braden Smith, który moim zdaniem jest najlepszym prospektem jeśli chodzi o całe ogólnie rozumiane OL. Chociaż bardziej niż wewnątrz linii ofensywnej, wolę go za zewnątrz. Ma lepsze warunki fizyczne niż Connor Williams i porusza się szybciej od Mike’a McGlinchey’a. Ma przy tym ich siłę, w Auburn zebrał sporo doświadczenia zarówno jako LG/RG jak i LT/RT. Drugim zawodnikiem którego chciałbym tutaj wyróżnić, Isaiah Wynn którego wolę jako guarda od Nelsona. Gdyby był parę cali wyższy, mówilibyśmy zapewne o najlepszym OT w tegorocznym drafcie. Warunki fizyczne zmuszają go jednak do grania wewnątrz linii ofensywnej, jest odrobinę słabszy fizycznie niż Nelson czy Hernandez, oferuje za to dużo lepsze poruszanie się i kontrolę ciała. Jest bardzo świadomy swojej pozycji na boisku i nie przysypia przy wznowieniach (co Nelsonowi się zdarza). Jak dla mnie guard numer jeden w roczniku. I na koniec jeszcze jeden zawodnik – C Ohio Billy Price, piekielnie silny, a przy tym zręczny. Prawdziwa bestia jako center, a przy tym nie ma problemu, żeby przestawić go na pozycję guarda. Pewnie w drafcie odrobinę straci, przez kontuzję na Combine, ale dalej jest to dla mnie zawodnik pierwszego tieru.

Dominik Kędzierawski: Quenton Nelson. Czy to w ogóle podlega dyskusji? Jeżeli jesteś guardem i jesteś w dyskusji o Top 10, to wystarczy aby pokazać skalę twojego talentu. Nelson to potężny i fenomenalny run blocker, który utrzyma swoje w pass protection. Na dobrą sprawę jego jedyną wadą jest pozycja, bo Nelson posiada taką mieszankę siły, techniki i inteligencji, iż na pewno może otrzeć się o Pro Bowl w rookie year.

2. Czy któryś z zawodników grających wewnątrz OL budzi wasz niepokój i sądzicie że może okazać sie bustem?

Piotr Rożniata: Moim zdaniem zawodnikiem o ogromnym potencjale ale i podwyższonym ryzyku jest Will Hernandez. O ile faktycznie jest piekielnie silny, tak jego warunki fizyczne są jednak odrobinę poniżej oczekiwań. Ponadto nie grał w zbyt mocnej dywizji, co za tym idzie nie miał okazji zmierzyć się z topowymi przeciwnikami, a schematy z którymi musiał dotychczas pracować w znacznym stopniu odbiegają od tego co czeka go w NFL. No i zostaje jeszcze jedna kwestia, już raz z powodu ze sztabem szkoleniowym zdarzyło mu się porzucić football, historia oczywiście nie musi się powtórzyć, ale na pewno trzeba mieć to na uwadze. Sądzę też, że jest to dobre miejsce żeby wytłumaczyć się dlaczego mój niepokój budzi Quenton Nelson, składają się na to trzy sprawy: po pierwsze jego nawracające problemy z ramieniem mieliśmy już sporo zawodników, których zniszczyły dobre ale częste urazy, a  już na pewno bardzo poważnie ograniczyć rozwój zawodnika. Po drugie jego „przysypianie” po wznowieniu, nie wiem czy wynika to z problemów z koncentracją czy wolniejszej reakcji na impulsy, ale problem może okazać się w NFL bardzo poważny. Tutaj każdy mecz jest na najwyższym poziomie i zostanie na ziemi chwilę dłużej może zaważyć o sukcesie całej akcji. Trzeci aspekt to nie przytyk bezpośrednio do Nelsona, ale moja opinia że żaden guard nie jest wart wyboru tak wysoko jak notowany jest ten zawodnik. Impakt jaki jest w stanie wywrzeć wydaje mi się porównywalny z tym co nowym zespołom są w stanie zaoferować Smith, Hernandez a przede wszystkim Wynn. Mając czterech graczy na bardzo zbliżonym poziomie, w mojej ocenie trzeba bardzo głęboko zastanowić się czy chcesz jednego z nich draftować w Top-10.

Dominik Kędzierawski: Będę szczery, nie mam nikogo takiego. Każdy IOL tej klasy ma swoje zalety i wady które dosyć dokładnie pozwalają ocenić ich ewentualną rolę – od franchise guarda po rotacyjnego rezerwowego. Trudno mi więc wskazać kogoś, bo tutaj nie bustów, nawet na wyrost. Największym „bustem” może co najwyżej okazać się Nelson nie dorównujący oczekwianiom.

3. Czy jest jakiś niżej notowany zawodnik, który w tym roku może okazać sie stealem?

Piotr Rożniata: Jak dla mnie KC McDermott ma świetne warunki fizyczne, do tego bardzo dobrą motorykę jest bardzo szybki jak na swoje gabaryty, predysponuje go to do gry nie tylko wewnątrz linii ofensywnej, ale również jako OT. Jest przy tym pracowity i ma wysoką etykę pracy.  Na plus wpływa na pewno też fakt, że posiada sporo doświadczenia z gry dla Miami. Trzeba tutaj jednak zaznaczyć, że jest to zawodnik w dużej mierze goły technicznie, mający słabą kontrolę nad ciałem i świadomość gry. Na pewno materiał do pracy z ciekawymi możliwościami, ale nie widzę w nim startera na już. Dorzuciłbym tutaj jeszcze jedno nazwisko Wyatt Teller, do Virginia Tech przychodził jako DL i to z tytułem „Virginia state Defensive Player of the Year”. Bardzo dobre warunki fizyczne, niespotykana wręcz siła i niesamowita etyka pracy. Miał bardzo udany sezon 2016, w ostatnim roku wypadł już gorzej, jest to jednak chłopak z naprawdę dużymi papierami na grę i to na bardzo wysokim poziomie.

Dominik Kędzierawski: Dejon Allen z Hawaii. Niesamowicie atletyczny zawodnik z przebłyskami solidnej techniki. Świetnie się rusza i jest bardzo szybki. Jego mecz z UCLA jest ucztą dla oczu. Gra bardzo agresywnie i nie ma problemów z ukończeniem bloków, ponadto mając doświadczenie w grze jako OG, C, a także tackle. Ta wszechstronność bardzo mu pomoże w NFL. Problem jest jednak masa i przeciętna siła. Sufit jednak ma bardzo duży, zwłaszcza wobec rund przy których jest przewidywany – 6-7.

Innym nazwiskiem jest Maea Teuhema z SE Louisiany. Świetny run blocker z doświadczeniem na OT/OG.

4. Którzy gracze IOL są najbardziej NFL ready?

Piotr Rożniata: Tutaj odpowiedź może być tylko jedna Quenton Nelson, tak jak moim zdaniem dyskusyjne jest to czy faktycznie jest najlepszy. Tutaj nie można mieć wątpliwości, bo to stwierdzenie nie wynika tylko z przygotowania fizycznego i technicznego, ale przede wszystkim doświadczenia w schemat pro-style i ich podobieństwie do tych używanych w NFL. Notre Dame ma je chyba najbardziej zbliżone do tych stosowanych w lidze zawodowej. Także ich wieloletni starterzy nie powinni mieć żadnych problemów w odnalezieniu się na kolejnym poziomie swojej kariery.

Dominik Kędzierawski: Tak jak Piotrek powiedział – Nelson. Chyba tylko Billy Price może mu dorównać gotowością i przygotowaniem, ale na jego nieszczęście złapał tę cholerną kontuzję.

5. Który zawodnik IOL ma największy potencjał?

Piotr Rożniata: Jak już wspominałem bardzo lubię KC Mdermotta, który moim zdaniem może się bardo mocno rozwinąć. Tak samo Braden Smith, znakomite warunki fizyczne które dają duże pole do poprawy i zostania naprawdę dobrym OT. Jest jednak jeszcze jeden zawodnik o którym jest bardzo cicho, a który warunkami fizycznymi bije wszystkich w roczniku (wliczając w to Orleando Browna), mowa o Shamiremie DeVinenie z Georgia Tech. Wyobraźcie sobie ponad 2 metrowego faceta, który waży blisko 175kg a przy tym porusza się szybciej niż blisko o 12kg lżejszy Brown (fakt te różnice nie są duże, ale są). Mało? Dodajcie do tego dużą wolę walki, pracowitość i bardzo dobrą integrację z drużyną. A także świadomy swoich wad. Moim zdaniem naprawdę niezły materiał, szczególnie, że jak sam podkreśla jest otwarty na zmianę pozycji. Jeśli trafi na mądrego trenera to może być tutaj kolejny Damon Harrison (w sensie undrafted All-Pro).

Dominik Kędzierawski: Nikt się nie zbliża do Nelsona, znowu. Niemniej uważam, że Wynn, Smith, Price, Hernandez czy Daniels w swojej karierze wiele razy otrą się o Pro Bowl/All-Pro. Tak mocny to jest rocznik.

Top – 10 IOL

1. Quenton Nelson

Piotr Rożniata: Niesamowity talent, świadomość gry, świetne przygotowanie fizyczne i techniczne no i doskonała znajomość schematów. Moim zdaniem zostanie jednak wybrany za wysoko, jego impakt na grę z uwagi na pozycję nie będzie uzasadniać tak wysokiego wyboru. Jest parę elementów w grze i historii tego zawodnika, które budzą mój niepokój. Jak dla mnie zawodnik, który może być brakującym ogniwem bardzo dobrej OL, żeby stała się znakomita. Ale w pojedynkę nie podniesie jej jakości o poziom wyżej.

Dominik Kędzierawski: Nie zgodzę się z Piotrkiem. Nelson to ktoś, kto samą swoją prezencją może poprawić stan twojej OL. Nie wiem co więcej można dodać, aby nie było nudno. OL#1 tej klasy i jeden z najlepszych prospektów od lat. Jest o poziom wyżej od Zacka Martina, a wiemy, jak dobrze on wypada w NFL.

2. Isaiah Wynn

Piotr Rożniata: Warunki fizyczne i sile ma na poziomie niewiele słabszym od Nelsona, jednak pod względem motorycznym przewyższa zawodnika Notre Dame. Bardzo dobry technicznie, szybki zawodnik, od biedy może zagrać jako OT i nie będzie to tragedia dla zespołu. Ma u mnie dużego plusa za odpowiedzialność z jaką gra.

Dominik Kędzierawski: Za to tutaj się zgodzę. Praca nóg Wynna jest przepiękna i coraz to bardziej mi się podoba jego osoba. Bardzo mało jest liniowych, którzy mają adekwatną siłę, by poradzić sobie jako guard oraz są na tyle zwinni, aby mirrorować rusherów jako tackle. Do tego bardzo duża inteligencja i dobra etyka pracy. Nie jest może „flashy”, ale robi wszystko, czego potrzeba.

3. Billy Price

Piotr Rożniata: Największy pechowiec Combine, co pewnie będzie go kosztowało wybór niższy co najmniej o kilka miejsc. Silny i atletyczny, może grać zarówno jako guard jak center. Jak dla mnie zawodnik, który w tej chwili może wyjść na boisko i wypaść lepiej niż przeciętny center w NFL.

Dominik Kędzierawski: Potężny i zwinny center, z doświadczeniem na obu pozycjach. Ma doświadczenie ze schematami używanymi w NFL, ale brakuje mu momenty ogłady i cierpliwości. Odrobina coachingu i zespół ma klasowego centra na lata. Dla porównania dodam, iż jest lepszy od Elfleina wchodząc do NFL.

Will Hernandez

Piotr Rożniata: Potwornie silny powiedziałbym wręcz, że zbudowany niczym tur. To czy preferujemy jego, Wynna, Nelsona czy może Smitha to jak dla mnie kwestia tego czego szukamy wewnątrz linii ofensywnej. Problemem w tym przypadku może okazać sie brak doświadczenia w schematach pro style.

Dominik Kędzierawski: Ze schematami faktycznie może być problem, ale na miejscu DT/DE nie chciałbym stanąć w szranki z Hernandezem. To, jak on przesuwa ludzi, z jaką łatwością, jest momentami nierealne. Choć NFL staje się o wiele bardziej pass happy league, jego przyszły zespół będzie miał pociechę biegając za jego plecami. Powinien wydatnie poprawić efektywność gry biegowej.

Braden Smith

Piotr Rożniata: Bardzo lubię tego chłopaka, ma bardzo dobrą budowę ciała, odpowiednią siłę i szybkość. Ale przede wszystkim cenię jego atrybuty psychiczne, rzadko spotyka w tak młodym wieku dojrzałość w grze. Sądzę że adaptacja do standardów NFL przebiegnie w jego przypadku bezproblemowo, a potencjał ma naprawdę bardzo duży.

Dominik Kędzierawski: Piotrek oddałby za niego więcej niż Redskins za RGIII 😉
Niemniej, częściowo go rozumiem. Posiada dobry balans pomiędzy szybkością a siłą, połączony z wszechstronnością i inteligentną grą. Skusiłbym się w rundach 2-3, mając potrzebę.

6. James Daniels

Piotr Rożniata: Ostatni IOL tier 1 w tym roku. Według niektórych najlepszy center w roczniku. Łączy dobre warunki fizyczne, motorykę i siłę funkcjonalną. Dobrze rozumie się z linią ofensywną i ma niezłą technikę. Czego u niego nie lubię? Braku agresji, gra w sposób bardzo spokojny. Do tego ma dość bogatą historie kontuzji.

Dominik Kędzierawski: Mentalne przeciwieństwo Price’a, o wiele bardziej skrojone jednak na tę pozycję. Jest bardzo solidny fizycznie i inteligentny. Rzadko popełnia błędy. Center jak się patrzy.

7. Martinas Rankin

Piotr Rożniata: Nie będę ukrywać, że nie jestem jego fanem. O ile nie można mieć zarzutów do budowy jego ciała czy siły (chociaż ćwiczenia ze sztangą na Combine bez rewelacji), tak już szybkość i generalnie rozumiana praca stóp to nie jest coś co można u niego lubić. Ponad to nie miał dotychczas styczności z pro-style offense.

Dominik Kędzierawski: Bardzo cenię sobie jego wszechstronność i inteligencję. Ma solidny atletyzm, lecz niestety technika wymaga dużego dopracowania. Myślę jednak, że to, co pokazał w MissState wystarczy, aby przekonać do siebie kilka zespołów. Ma papiery na bycie dobrym OL.

Frank Ragnow

Piotr Rożniata: Mam bardzo mieszane uczucia, dobre warunki fizyczne nie przekładają się na siłę i szybkość. Problemem jest tutaj praca stóp. Z drugiej strony gra uważnie, odpowiedzialnie, na pewno ma duży potencjał. No i jest liderem szatni, a to też lubiana cecha. W tej chwili raczej ligowy średniak z potencjałem na sporo więcej.

Dominik Kędzierawski: Bardzo silny i inteligentny center. Do tego, jak Piotrek wspomniał, lider szatni i trzyletni kapitan. Miałbym wątpliwości przy każdej inne pozycji, zwłaszcza z taką pracą nóg. Na centrze jednak się obroni. Wieloletni starter.

9. Mason Cole

Piotr Rożniata: Zawodnik który dużo zawdzięcza pracy z Jimem Harbaugh, ale prowadzony przez niego w sposób nieco chaotyczny. Co i rusz rzucany a to na C a to na LT. Jest uniwersalny i dzięki współpracy z byłym trenerem 49ers ma dużo doświadczenia w schematach rodem z NFL. Ale jeśli mam być szczery nie widzę tutaj gwiazdy, raczej gracza na tu i teraz, który pewnego poziomu nie przeskoczy.

Dominik Kędzierawski: Dobry i silny OL, z którym można popracować nad umiejętnościami i zyskać dobrego liniowego. Niemniej nie widzę u niego, na chwilę obecną, materiału na startera.

10. Will Clapp

Piotr Rożniata: Dobrze zbudowany, inteligentny, koleżeński… ale generalnie nic wielkiego. Nie będę się tutaj jakoś bardzo rozwodził, jak dla mnie uniwersalny zmiennik C/G.

Dominik Kędzierawski: Bardzo inteligentny technik. Solidnie pracuje na nogach, niezależnie czy gra jako LG, C, czy RG. Wie jak używać rąk i gra z dużą dozą cierpliwości. Ma niedostatki fizyczne, ale jest tytanem pracy i stale pracuje nad swoją techniką. Niekoniecznie zostanie Pro Bowlerem, ale kimś od czarnej roboty w OL – Jak najbardziej.

K.C. McDermott

Piotr Rożniata: Bardzo dobre warunki fizyczne, do tego duże doświadczenie (szczególnie w spread offense). Jest jednak „goły” technicznie, słabo panuje nad swoim ciałem. Nie ryzykowałbym stawiania go w wyjściowym składzie od pierwszego tygodnia. Jest tutaj jednak bardzo dużo potencjału na którym można zbudować bardzo dobrego zawodnika.

Dominik Kędzierawski: Ładne warunki fizyczne, ale technika i inteligencja woła o pomstę do nieba. Effort guy. Dla mnie backup.

• O autorze
• Ostatnie wpisy

About Piotr Rożniata

Pierwsze próby zrozumienia zasad footballu podjął jako 15-sto latek. Wieloletni kibic New York Giants i (nieco krótszy) ligi akademickiej NCAA. Miłośnik efektownego ofensywnego footballu i twardej gry w defensywie.

• RZUT OKA NA NFL DRAFT 2018: SAFETIES - 27 kwietnia 2018
• RZUT OKA NA NFL DRAFT 2018: CORNERBACKS - 27 kwietnia 2018
• RZUT OKA NA NFL DRAFT 2018: LINEBACKERS - 26 kwietnia 2018
• RZUT OKA NA NFL DRAFT 2018: EDGE RUSHERS - 25 kwietnia 2018
• RZUT OKA NA NFL DRAFT 2018: DEFENSIVE LINEMEN - 24 kwietnia 2018