Szybkimi krokami zbliżamy się do końca omówienia formacji ofensywnej w nadchodzącym drafcie. Dzisiaj przed wami nasze omówienie ofensywnych liniowych grających na zewnątrz linii, a już niedługo Ci grający w środku. Razem z Dominikiem Kędzierawskim zapraszamy do lektury kolejnej części naszego cyklu.
- Który Offensive Tackle jest w tym roku najlepszy?
Piotr Rożniata: Przede wszystkim nie do końca mogę odpowiedzieć tak jakbym chciał, ze względu na przyjętą przez nas terminologię nie pojawi się tutaj G/OT z Auburn Braden Smith. Jednak więcej o nim znajdziecie już niedługo w naszym tekście o guardach i centrach. Wracając jednak do meritum, z tych którzy tutaj zostali najlepszy jest Mike McGlinchey z jednym zastrzeżeniem nie nadaje się na LT w NFL. McGlinchey ma bardzo dużo atrybutów po swojej stronie, jest zarówno świetnie zbudowany fizycznie, ma odpowiednią siłę i technikę. Jest przy tym charyzmatycznym dobrym duchem szatni. To do czego można się najbardziej doczepić to jego praca nóg i szybkość wykonywania ruchów. Jest to właśnie główny powód, dla którego nie zobaczymy go po lewej stronie OL. Z drugiej strony najlepszym LT na ten moment jest Connor Williams, w przeciwieństwie do McGlinchey zdecydowanie lepiej się porusza (jest zwyczajnie mniej ociężały), niestety ma braki w warunkach fizycznych i historia medyczną która budzi wątpliwości (kolana).
Dominik Kędzierawski: myślę, że Mike McGlinchey. Jest w mojej opinii pewniejszy od Connora, chociaż trudno w tej klasie OT wyróżnić kogoś, kto by dominował na poziomie Quentona Nelsona wewnątrz linii. To, co wyróżnia Mike’a to bardzo dobra technika. McGlinchey wie jak efektywnie używać rąk i to stale robi, zarówno w broniąc QB, jak i torując drogę dla RB. Jak na swoje gabaryty bardzo dobrze się rusza i ciężko ograć go czystą szybkością. Dodajmy do tego bardzo dobrą etykę pracy oraz powszechnie szanowany charakter i masz startera na lata. Owszem, lepiej czuje się jako RT, co potwierdzają nawet trenerzy Notre Dame, ale w dzisiejszej NFL nie ma znaczenia pozycja OT. Najlepsi pass rusherzy bardzo często są rzucani na RT, teoretycznie słabszych z dwóch OT, więc solidna opcja na tej pozycji jest nie mniej ważna od tej, którą gramy na lewej stronie. Największa wada McGlincheya to czysta siła. Jest świetnym technikiem, ale może mieć problemy z co silniejszymi rusherami, czy DT podczas blitzów.
- Który z Offensive Tackle może okazać się niewypałem?
Piotr Rożniata: Tutaj wybór jak dla mnie może być tylko jeden Orleando Brown, facet jest wielki i tyle. Nie ma techniki, nie ma szybkości, nie ma siły, a przy tym w czasie Scouting Combine nie przykładał się do ćwiczeń. Przed meetingiem w Indianapolis mówiłem, że jak dla mnie facet to 3 runda i to raczej tylko ze względu warunki fizyczne i pozycję na której jest generalnie deficyt. W tej chwili? Jak dla mnie zawodnik, który absolutnie nie powinien być wybierany (no może w siódmej rundzie ze względu na warunki fizyczne). Po co komuś zawodnik, który mimo niezłych warunków, ale nie ma przy tym w nim pracowitości która zapowiadałaby jakiś rozwój?
Dominik Kędzierawski: Orlando Brown. Podchodziłem do niego nieco łagodniej od Piotrka, myśląc, że na papiery na bycie bardzo dobrym guardem (nigdy nie był technikiem, ale jako duży i siłowy OL by sobie poradził), ale po tym, co zobaczyłem na combine jestem przerażony i zniesmaczony. Nie oczekiwałem od niego wybitnych wyników na combine, może poza ławeczką, ale on się po prostu ośmieszył, ledwo co prześcigając Richa Eisena w garniturze. A ławeczka? Długie ręce to ograniczenie, oczywiście, ale 14 podniesień to wynik gorszy od wielu WR. To, co mnie jednak najbardziej uderzyło, to narzekanie na trenerów i brak chęci do życia po nieudanych drillach. Jeżeli Brown ma kwestionować sens istnienia po każdym oddanym sacku, twój QB może powoli myśleć o emeryturze. Zwłaszcza, jeśli nie posiada mobilności Mayfielda.
- Czy jest jakiś niżej notowany zawodnik, który w tym roku może okazać się stealem?
Piotr Rożniata: Po tym co zobaczyliśmy w czasie Senior Bowl? Moim zdaniem Alex Cappa, trochę przypomina mi historię innego gracza z niższej dywizji, który wskoczył nawet do 2 rundy – Ali Marpeta. Który może gwiazdą NFL nie został, ale jest w moim odczuciu więcej niż solidnym zawodnikiem. Podobny scenariusz przewiduje tutaj, chociaż sądzę że Cappa może zostać wybrany nawet szybciej niż trzeciego dnia. A czy są ku temu podstawy? Wystarczy spojrzeć na ćwiczenia przed Senior Bowl, gdzie dla przymierzanego do 1 rundy edge rushera Marcusa Davenporta stanowił barierę w zasadzie nie do przejścia.
Dominik Kędzierawski: Brian O’Neill z Pitt. To bardzo dobry atleta, naprawdę dobrze poruszający się na nogach, jak na ex-TE przystało. Płynnie przechodzi pomiędzy poziomami w grze biegowej. Świetnie się odnajduje w schematach zone. Posiada solidną technikę i z łatwością potrafi skontrować każdy ruch poza bull rushem. No właśnie, bull rush. O’Neillowi brakuje funkcjonalnej siły na chwilę obecną, co może ograniczyć jego poczynania w NFL. Niemniej ma jeszcze co nie co miejsca na jej nabranie. Jeżeli poprawi to, oraz konsekwencję w blokowaniu, to będzie dobrym OT na lata.
- Który z Offensive Tackle jest najbardziej NFL ready?
Piotr Rożniata: W zasadzie można by powtórzyć odpowiedź z pierwszego pytania, zarówno McGlinchey jak i Williams są najlepsi po swoich stronach w tym roczniku i najbliżej im do gotowości. Oprócz atrybutów technicznych i fizycznych maja zwyczajnie największe doświadczenie przeciwko topowym defensorom i zwyczajnie sobie w takich sytuacjach radzili. Sądzę, że tyle wystarczy za komentarz.
Dominik Kędzierawski: Jamarco Jones. Dobra, ale nie ponadprzeciętna, siła, łączy się u niego z solidną pracą nóg. Technika zaś stoi na wysokim poziomie, m.in. dzięki temu, iż Ohio State gra dużą ilością schematów z NFL. Jego sufit nie porywa, ale będzie starterem na lata.
- Który z zawodników grających na zewnątrz linii ofensywnej ma największy potencjał?
Piotr Rożniata: Ponownie niesklasyfikowany tutaj Braden Smith, ale jak już wspomniałem więcej o nim będzie w kolejnej części. Z tych którzy zostali szczególną uwagę zwróciłbym na Kolton Miller, równie wysoki jak Brown, ale przy tym niesamowicie przygotowany motorycznie. Wyobraźcie sobie blisko 310 funtowego olbrzyma, który biega poniżej 5s na 40 jardów. Agresywnie atakuje obrońców, dobry jako pass protector, gorzej radzi sobie przy zapewnianiu miejsca dla gry biegowej. Ma jednak ogromną etykę pracy, co powinno z czasem przełożyć się na duży progres. Sądzę, że to jeden z tych zawodników którymi naprawdę warto zainteresować się w drafcie.
Dominik Kędzierawski: Ciężko wybrać. Wydaje mi się, że Connor Williams, ale Kolton Miller i O’Neill są blisko. Osobiście wybierałbym pomiędzy Connorem a Brianem. Chuks Okorafor również mnie intryguje.
Top – 10
- Mike McGlinchey
Piotr Rożniata: Kolejny świetny sezon w Notre Dame, gdzie naprawdę dobrze odnajdywał się jako LT. Jednak na lewą stronę linii ofensywnej w NFL wydaje się zbyt ociężały, za wolno pracujący stopami. Nie zmienia to faktu, że to bardzo silny i dobrze wyszkolony technicznie zawodnik, mający olbrzymie doświadczenie w schematach „pro style”.
Dominik Kędzierawski: Solidny i pewny OT, że szkoły ostatnio wydającej klasowych OL.
https://www.youtube.com/watch?v=6NwoJ9OGVAQ
- Connor Williams
Piotr Rożniata: Topowy prospekt jeśli chodzi o pozycję LT, szybszy od McGlinchey’a, równie dobry technicznie, jednak odrobinę słabszy fizycznie i posiadający gorsze warunki. Niepokój może budzić też jego historia jego kontuzji.
Dominik Kędzierawski: Moje małe rozczarowanie za 2017. Miał solidny sezon, ale od zawodnika tego typu oczekujesz czegoś więcej. Niemniej, pokazał w nim wszystko, czym się reklamuje – dobrą technikę i niezły atletyzm.
- Jamarco Jones
Piotr Rożniata: Nie jestem fanem Jones’a, przede wszystkim przez braki fizyczne i motoryczne. Jest niższy i lżejszy powinien być modelowy OT w NFL, a jest przy tym przyciężki. Będzie miał spory problem z speed rusherami. Z drugiej strony ma dobre, szybkie ręce i niezłą technikę. No i schematy Ohio State bogato czerpią z tych wykorzystywanych w NFL.
Dominik Kędzierawski: Soldiny we wszystkim rzemieślnik, przygotowany na to, co oferuje NFL. Jones to dobry wybór, ale nie „seksowny” wybór dla fanów. On po prostu gwarantuje Ci pewny poziom, poniżej którego nie zejdzie.
Tyrell Crosby
Piotr Rożniata: Moim zdaniem odrobinę bardziej uboga wersja Koltona Millera, co wcale nie znaczy że jest zawodnikiem słabym. Ma świetne warunki fizyczne i podobnie jak wśród zawodnika UCLA dużo wrodzonych predyspozycji motorycznych (chociaż idące bardziej w stronę siły, niż szybkości). Sądzę, że jest to materiał bardziej na guarda niż OT w NFL.
Dominik Kędzierawski: świetny run blocker, nie wiem nawet, czy nie najlepszy w tej klasie. Crosby to silny blokujący, ale mający problemy z utrzymaniem bloków na dłuższą metę. Technicznie jest gdzieś zawieszony w połowie pomiędzy byciem dobrym, a słabym. Da się jednak to naprawić. Na trzecią rundę solidny pick. Zgadzam się, że lepiej pasuje do wewnątrz linii.
- Brian O’Neill
Piotr Rożniata: Dość równy i solidny zawodnik. Nieźle zbudowany, z tego co widzieliśmy na Combine, jest odrobinę szybszy niż się spodziewano i odrobinę słabszy fizycznie. Wygląda generalnie nie najgorzej, ale ma tendencja do gubienia się pod presją.
Dominik Kędzierawski: wysoki sufit i dobre warunki fizyczne, to sprawia, że Brian powinien kogoś szybko skusić. Jak wyżej napisałem – więcej masy + więcej cierpliwości i spokoju mu nie zaszkodzi.
- Chukwuma Okorafor
Piotr Rożniata: Wielki facet do przyuczenia, ma jednak przyjemną motorykę, która dobrze rokuje na przyszłość. Szczególnie dobrze wygląda w robieniu miejsca dla gry biegowej. Z drugiej strony ma duże braki techniczne, doświadczenia i wynikającego z niego instynktu. O ile może zostać wybrany wysoko, tak nie spodziewałabym się go na boisku od razu.
Dominik Kędzierawski: duży i silny człowiek. Gotowy na NFL jak tylko się da. Lubię jego wszechstronność i potencjał. Przy swoich gabarytach momentami jest bardzo zgrabny na nogach. Niemniej technicznie kuleje i widać małe doświadczenie w futbolu. Okorafor to diament, ale wybitnie nieoszlifowany.
Kolton Miller
Piotr Rożniata: Kolton budzi niezwykle mieszane uczucia, jedni go kochają (moje serce też skardł), podczas gdy inni nie dostrzegają tutaj nic specjalnego. Jest silny i przy tym bardzo szybki, owszem ma braki w pass protection. Ale jest to jak najbardziej do wytrenowania, w przeciwieństwie do wrodzonej motoryki. Materiał na co najmniej dobrego startera na LT.
Dominik Kędzierawski: tym combine zaskoczył sam siebie. Na taśmie nie widać tego atletyzmu aż na takim poziomie. Bo na taśmie on jest po prostu przeciętny. Solidny przeciwko grze biegowej i przeciętny w pass protection. Oto cały Kolton. Ma jeszcze trochę potencjału do uwolnienia, ale wątpię, czy będzie czymś więcej niźli solidnym starterem.
- Alex Cappa
Piotr Rożniata: Wspomniałem już o nim w pytaniu o tegorocznego steala. Jedno z większych zaskoczeń w czasie Senior Bowl. Bardzo dobrze radził sobie na przeciwko Marcusa Davenporta. Na taśmach wygląda bardzo dobrze, ale trzeba pamiętać że gra przeciwko graczom z drugiej dywizji. Na Combine wypadł bardzo solidnie, ale bez szału.
Dominik Kędzierawski: lubię go, choć znaki zapytania przy konkurencji są ogromne. Posiada niezłą technikę i jako jeden z niewielu OT tej klasy łączy siłę z solidną szybkością i dobrą pracą nóg. Przy odrobienie porządnego przygotowania, może zostać bardzo solidnym starterem.
- Orlando Brown
Piotr Rożniata: Od głodu, ognia, wojny i Orleando Browna uchowaj nas Panie. Zawodnik nie oferujący absolutnie nic oprócz wielkiej, trudnej do przepchnięcia masy. Fatalna motoryka, absolutny brak techniki. Plus? Oprócz masy, długie ręce i fakt że jego ojciec grał w NFL więc jako tako zna realia ligi. Na Combine dał się poznać z jak najgorszej strony, obsztorcowany przez trenerów za obijanie się w czasie ćwiczeń. Wyniki na Pro Day ciut lepsze (co w żadnym wypadku nie znaczy, że w jakikolwiek sposób na poziomie zawodników którzy są wybierani). Na tę chwilę co najwyżej training body, z niewielkimi (bo warunków fizycznych zabrać mu się nie da) szansami na coś więcej w przyszłości.
Dominik Kędzierawski: Stracił moje względy na combine. Oczywiście wciąż będzie wybrany relatywnie wcześnie, ale na chwilę obecną nie miałbym odwagi, będąc trenerem zespołu, by grać nim jako tackle. Zach Banner przy swoich gabarytach wyglądał kilkanaście razy lepiej motorycznie od Browna. Póki co się nie przebił.
- Joseph Noteboom
Piotr Rożniata: Jest szybki jak na swoje warunki, solidny jeśli chodzi o siłę i trzyma dobrą postawę. Również nie jestem jego fanem (ale to jak większości rocznika), ale sądzę że jest tutaj potencjał na solidnego gracza rotacji. Czeka go dużo pracy w wielu dziedzinach, od techniki przez motorykę, ale ma przebłyski i widać że można z nim pracować.
Dominik Kędzierawski: jest bardzo przyzwoity atletycznie i podczas treningów przed Senior Bowl zaimponował mi techniką w protekcji jeden na jednego. Taśmy z TCU jednak pokazują OT, którego forma notuje niespotykane wzloty i upadki w trakcie meczu. Musi wyrobić sobie większą konsekwencję. Niemniej, interesujący prospekt. Acz wolałem Aviante Collinsa rok temu.
- RZUT OKA NA NFL DRAFT 2018: SAFETIES - 27 kwietnia 2018
- RZUT OKA NA NFL DRAFT 2018: CORNERBACKS - 27 kwietnia 2018
- RZUT OKA NA NFL DRAFT 2018: LINEBACKERS - 26 kwietnia 2018
- RZUT OKA NA NFL DRAFT 2018: EDGE RUSHERS - 25 kwietnia 2018
- RZUT OKA NA NFL DRAFT 2018: DEFENSIVE LINEMEN - 24 kwietnia 2018