To już przedostatni odcinek naszego przed draftowego cyklu, tym razem zabieramy się za wyjątkowo ciekawy rocznik cornerbacków. Ciekawą, nie tylko ze względu na jej wysoki poziom, ale również ze względu na bardzo niewielkie różnice umiejętności między czołowymi zawodnikami. A już niedługo ostatni odcinek naszego cyklu, poświęcony safeties. 

1. Który cornerback jest w tym roku najlepszy?

Piotr Rożniata: Pozwolę sobie na małą dygresję na początek, ostatnimi czasy pojawił się pewien uniwersytet spoza ścisłego topu, który zaczął masowo produkować starterów NFL wśród cornerbacków, mowa tutaj o Colorado. Zarówno Ahkello Witherspoon jak i Chidobe Awuzie dobrze wprowadzili się do ligi, za ich plecami przez te lata grał Isaiah Olivier. Bycie tym trzecim, nie przeszkodziło mu w „wyprodukowaniu” sporej ilości dobrych taśm. Jednak tylko to, to ciut za mało, żeby zostać jedynką w naszym rankingu, przejdźmy więc do reszty. Olivier posiada przede wszystkim perfekcyjne warunki fizyczne i idącą za nimi motorykę, ponadto obserwuje piłkę i reaguje na to co się z nią dzieje (bardzo cenna umiejętność w NFL, która stawia go ponad Wardem). I tutaj właśnie dochodzimy do cornerbacka Ohio State – Denzela Warda, przez wielu uważanego z najlepszego w drafcie. Dlaczego więc nie stawiam go na jedynce? Pomijając już warunki fizyczne (które moim zdaniem bardzo utrudnią Wardowi grę w NFL), dużo rozbija się o schematy defensywne Ohio State, które w kwestiach krycia w sposób znaczący różnią sie od tych z NFL. Co za tym idzie utrudniają przejście na wyższy poziom, secondary Ohio State przywiązuje ogromną  wagę do krycia przydzielonego mu zawodnika, niezależnie od sytuacji na boisku. Wyrabia to nieprzyjemny nawyk, nie zwracania uwagi na piłkę (który u Warda jest mocno widoczny). W NFL takie zachowanie nie przejdzie.

Dominik Kędzierawski: Isaiah Oliver. Tak jak Piotrek wspomniał, Colorado ostatnio jak szalone wypluwa kolejnych to solidnych zawodników do NFL, poza Kello i Chidobe dając także Kena Crawleya, czy Tedrica Thompsona. Oliver zaś z nich wszystkich jest najlepszy. Posiada bardzo dobre warunki fizyczne, zrównane z ponadprzeciętnym atletyzmem oraz świetnymi instynktami. Gra z dużą cierpliwością i nie odstaje w żadnym aspekcie gry, nieważne czy gra strefą, czy jeden na jednego. CB#1 dla mnie.

2. Który cornerback może okazać się bustem?

Piotr Rożniata: Mam nadzieję że mi wybaczycie, ale poznęcam się tutaj jeszcze chwilę nad Denzelem Wardem. Tak jak już wspomniałem, jest ma nieprzyjemne nawyki które mogą mu skutecznie utrudnić przejście na poziom ligi zawodowej. Druga kwestia, to jego braki fizyczne, co prawda jest świetnie przygotowany motorycznie, ale brakuje mu wzrostu, co w pojedynka 1-1 w NFL może okazać się bardzo dużym problemem. A jest to aspekt całkowicie nietrenowalny, Ward będzie potrzebował trafić w dobre dla niego schematy. A z tym jak wiemy już różnie bywa.

Dominik Kędzierawski: Zgadzam się co do Warda. Warunki fizyczne ograniczą również Jaire Alexandra, ale nie aż tak, jak u Warda. Piotrek wyczerpał temat, ale nie dodał jednego – zobaczcie jego pojedynek z Simmiem Cobbsem. Duży Cobbs zupełnie zdominował Warda, robiąc z nim co tylko mu się zachciało. Niezależnie od typu krycia i tego, jak dobre ono by nie było.

3. Który z cornerbacków ma szansę okazać sie stealem?

Piotr Rożniata: Osobiście postawiłbym na Holtona Hilla z Texasu. Bardzo dobre warunki fizyczne, poparte sporą ilością gier na naprawdę wysokim poziomie. Gracz dobrze czujący grę, posiadający dobry instynkt, nie tylko zwraca uwagę na piłkę, ale i dobrze ją czuje. Jego największy problem to kwestia dojrzałości, przez szczeniackie zachowanie został w ubiegłym sezonie zawieszony na kilka spotkań.

Dominik Kędzierawski: Avonte Maddox, Pitt. Jest wątły fizycznie, ale dobrze się rusza i jest bardzo szybki. To kieszonkowy CB, który zostanie ograniczony do gry jako nickelback w NFL, ale tak naprawdę wyjdzie mu to na dobre. Ma małe problemy z mirrorowaniem WR, ale w strefie jest fenomenalny. Posiada bardzo dobre instynkty i świetny charakter. Nigdy nie odpuszcza, a jego etyka pracy stoi na bardzo wysokim poziomie. Takich zawodników jak on lubi każdy DC.

4. Który cornerback ma największy potencjał?

Piotr Rożniata: Jak dla mnie Isaiah Oliver, zdecydowanie najlepsze warunki fizyczne w roczniku, nie wiem jakie ma limity, ale jest tutaj potencjał na naprawdę wielkiego zawodnika. O jego potencjale niech świadczy fakt, że szykuje się do udziału w Igrzyskach Olimpijskich w Tokio (2020) w dziesięcioboju. Największy minus Oliviera, to brak doświadczenia, ono jednak przyjdzie z czasem. A jako że jest to zawodnik inteligentny i pracowity efekty powinny przyjść szybko.

Dominik Kędzierawski: w pełni zgadzam się z Piotrkiem – Oliver, zdecydowanie. Posiada wszystko, czego szukamy u cornerbacka.

5. Który cornerback jest najbardziej NFL ready?

Piotr Rożniata: Tutaj postawię na Josha Jacksona z Iowa, ma dwie cechy które stawiają go w tym momencie bardzo wysoko w moim prywatnym rankingu, a które mogą bardzo ułatwić mu grę w NFL. Po pierwsze piłka „lepi” mu się do rąk – ma umiejętność jej chwytania niczym WR, po drugie bardzo dobrze czyta grę i przewiduje zachowania przeciwników. No i ma dobre warunki fizyczne. To co by się najbardziej mu przydało to zwiększenie agresji w grze. Ale na tę chwilę ma jak dla mnie najlepszy stosunek niezbędnych umiejętności do szkodliwych nawyków/braków.

Dominik Kędzierawski: Carlton Davis. Jest lepiej zbudowany od Jacksona, choć są podobnym typem cornera. Davis to jeden z lepszych, jeśli nie najlepszy press corner tej klasy, który gra naprawdę twardo i nieustępliwie. Jest bardzo dobry w strefie i run stuffie. Ma bardzo solidne instynkty i aktywnie gra na piłce. Starter od pierwszego dnia, chociaż może zakończyć sezon w czołówce najczęściej flagowanych zawodnikach.

Top 10

1. Isaiah Oliver

Piotr Rożniata: Na wstępie pozwolę sobie tutaj na drobną uwagę, cała pierwsza trójka ma u mnie równie wysokie oceny  i zajmują pierwsze miejsce ex aequo. A przechodząc już do Oliviera, ma w tym roku najwyższy potencjał. Idealne warunki fizyczne i naprawdę dużo przydatnych umiejętności. Także z „musu” dostaje u mnie jedynkę.

Dominik Kędzierawski: All-Around CB ze świetnym charakterem, wychodzący ze szkoły mogącej się pochwalić jednym z najlepszych programów szkoleniowych pośród DB w ostatnich latach. Do tego zaplecze atletyczne. CB#1.

2. Denzel Ward

Piotr Rożniata: Brak mu warunków fizycznych, ale ma niesamowitą motorykę (chyba najlepszą w roczniku). Duże umiejętności techniczne, gra agresywnie, ale nie łapie przewinień. Będzie musiał pozbyć się jednak złych nawyków i trafić do odpowiedniego systemu. To ostatnie może skrócić listę potencjalnych zainteresowanych.

Dominik Kędzierawski: Bardzo dobry cornerback, ograniczony przez tylko jedną rzecz – warunki fizyczne. Jak duży to problem, pokazał mecz z Indianą, w którym Simmie Cobbs zupełnie zdominował Warda, wyłapując piłki nawet pomimo idealnego krycia Denzela. Mimo wszystko, jeżeli zostanie oddelegowany do krycia mniejszych WR, jego zespół zyska nowego shutdown cornera.

3. Josh Jackson

Piotr Rożniata: Ma za sobą niesamowity rok, ale w mojej ocenie nie wygląda to na jednorazowy wyskok, a raczej pokazanie ile potrafi. Świetna predykcja i panowanie nad piłką w połączeniu bardzo dobrą dynamiką. Brak w jego grze agresji i siły, ale jest to zawodnik, którego chcesz mieć w swojej drużynie.

Dominik Kędzierawski: Byłby idealnym FS z jego grą na piłce. Niemniej, to bardzo solidny corner na modłę Marcusa Petersa. INT albo TD – oni nie uznają półśrodków. A instynkty Josha są na tyle dobre, iż więcej jest tych pierwszych, niźli tych drugich. Jego krycie również stoi na bardzo wysokim poziomie.

4. Mike Hughes

Piotr Rożniata: Absolwent UCF nie łapie się do mojej czołowej trójki tylko o włos. I nie jest to kwestia umiejętności, które jak dla mnie ma na porównywalnym poziomie z top 3. Chodzi o brak dyscypliny tak na boisku (w jego grze wkrada sie element chaosu) jak i po za nim (usunięty z programu North Carolina). Na boisku mimo braku warunków fizycznych jest piekielnie groźny, bardzo agresywny i silny, nieprzyjemny dla przeciwników.

Dominik Kędzierawski: Świetny corner. Mały, ale piekielnie twardy. Nie ma takiego zagrania, na którym on by odpuścił. Wyróżnia się zarówno w grze strefą, jak i w kryciu jeden na jednego. O skali jego talentu niech świadczy to, iż przez ostatnie dwa lata najdłuższy chwyt na jakie pozwolił krytemu przez niego rywalowi osiągnął zaledwie 21 jardów.

5. Jaire Alexander

Piotr Rożnata: Wygląda jak odrobinę uboższa wersja Eli Apple’a kiedy tamten wchodził do draftu. Pokazuje tą samą agresję w grze, połączoną z brakami technicznymi powodującymi wiele przewinień. Na pewno jest trenowalny, ale tak jak w przypadku Apple’a nie jest to mój wymarzony zawodnik.

Dominik Kędzierawski: Fenomenalny atleta oraz bardzo dobry oportunista. Podoba mi się jego technika, która stoi na bardzo solidnym poziomie. Instynkty również ma bardzo dobre i śmiało można nazwać go ball hawkiem. Jego krycie stale się poprawia, ale narazie jest po prostu lepszy poza skrzydłowym, gdy może zmaksymalizować swoje umiejętności gry na piłce. Jedyny problem? Jest niski.

6. Carlton Davis

Piotr Rożiata: W wielu aspektach bardzo podobny do Alexandra, bardzo agresywnie grający, nieprzyjemny dla WR, ale ze sporymi brakami technicznymi, maszynka do łapania przewinień. W stosunku do poprzednika ma lepsze warunki fizyczne, niestety słabo kontroluje ciało. Duży potencjał (powiedziałbym że wręcz ścisła czołówka rocznika), ale nie wiem czy odważyłbym się nim grać od pierwszego tygodnia najbliższego sezonu.

Dominik Kędzierawski: Duży sufit i relatywnie wysoka podłoga. Bardzo fizyczny corner, a tacy zawsze odnajdą swoje miejsce w lidze. Niech tylko ochłonie, wtedy mówimy o potencjalnym Pro Bowlerze.

https://www.youtube.com/watch?v=KMQvXNCwA5M

7. Donte Jackson

Piotr Rożniata: Zawodnik mający sporo skrajności, niesamowity pod względem mobilności, sposobu poruszania się, nie mam tutaj na myśli tylko szybkości, ale również zwrotność. Z drugiej strony ma pewne braki jeśli chodzi o warunki fizyczne i stosunkowo niewielką siłę. Na domiar złego słabo czuje grę, brak mu instynktu.

Dominik Kędzierawski: Jeden z najlepszych atletów w drafcie ostatnich lat. Atletów, nie cornerbacków. To jest właśnie problem z Donte. To, jak on się porusza, jest czymś przepięknym. Ale samym poruszaniem się ligi nie podbije. Technicznie Jackson jest bardzo surowy i wymaga ogromu pracy. Jeśli już wygrywał, to wygrywał atletyzmem. Jego instynkty są bardzo przeciętne i po prostu widać na taśmach, iż nie czuje się on swobodnie w swojej roli i się miota w procesach decyzyjnych.

Duke Dawson

Piotr Rożniata: U mnie odrobinę wyżej niż Donte Jackson, ma więcej siły, a tylko niewiele słabszą mobilność. Produktywny zarówno jako safety jak i nickel. W NFL czeka go zapewne podobna rola, nie zawsze radził sobie w 1-1. A na zewnątrz pojawiały się problemy przy kryciu głębokich ścieżek.

Dominik Kędzierawski: Bardzo szybki na małych przestrzeniach, ale brakuje mu long speed. Podoba mi się jego fizyczność na LOS. Choć jest niski, jest silny i dobrze tackluje. To jeden z lepszych nickelbacków tej klasy, zdecydowanie. Pozycja ta rośnie w oczach NFL, więc Duke powinien zostać wybrany w drugim dniu, nawet z ograniczoną możliwością gry jako outside corner.

9. Anthony Averett

Piotr Rożniata: Gdyby miał lepsze warunki fizyczne, byłby moim zdaniem dużo wyżej. Dobrze wyszkolony technicznie i taktycznie, bardzo uważny w grze (niektórzy twierdzą, że aż nazbyt). Ma dobrą mobilność, mimo braku warunków gra mocno i agresywnie.

Dominik Kędzierawski: Kolejny bardzo dobry nickel. Świetny technik, z genialną pracą nóg i bardzo dobrymi instynktami. Ma braki siłowe i „zaledwie” dobry atletyzm. W nickelu jednak da się to ukryć. Bo Averett jest dobry – pasywny, ale bardzo dobry.

10. Nick Nelson

Piotr Rożniata: U mnie na liście jest wysoko, po transferze z Hawaii do Wisconsin, stał się z miejsca jednym z najlepszych cornerbacków w Big 10, bardzo produktywny, zdyscyplinowany w grze zawodnik. Mimo średnich warunków fizycznych, ma bardzo dobry instynkt i sporą wiedzę o grze co przekłada się na efektywność.

Dominik Kędzierawski: Lubię go, nawet pomimo niedawnej kontuzji. Jego etyka pracy jest nie z tej ziemi i przekłada się to na grę boiskową – Nelson bardzo dobrze się ustawia i ma nienaganną technikę. Do tego nigdy nie odpuszcza. Bardzo dobrze mirroruje ścieżki receiverów. Pomimo braków fizycznych i atletycznych trudno się mu urwać. Szkoda tylko, iż nie potrafi tego krycia zamieniać na INTy. Mimo wszystko, Nick da wiele pociechy komuś, nieważne czy jako nickel, czy jako boundary corner.

https://www.youtube.com/watch?v=_6xt0QTRpM0

• O autorze
• Ostatnie wpisy

About Piotr Rożniata

Pierwsze próby zrozumienia zasad footballu podjął jako 15-sto latek. Wieloletni kibic New York Giants i (nieco krótszy) ligi akademickiej NCAA. Miłośnik efektownego ofensywnego footballu i twardej gry w defensywie.

• RZUT OKA NA NFL DRAFT 2018: SAFETIES - 27 kwietnia 2018
• RZUT OKA NA NFL DRAFT 2018: CORNERBACKS - 27 kwietnia 2018
• RZUT OKA NA NFL DRAFT 2018: LINEBACKERS - 26 kwietnia 2018
• RZUT OKA NA NFL DRAFT 2018: EDGE RUSHERS - 25 kwietnia 2018
• RZUT OKA NA NFL DRAFT 2018: DEFENSIVE LINEMEN - 24 kwietnia 2018