W naszym cyklu nie brakuje miejsca dla graczy którym nie udało się wygrać najważniejszego trofeum w lidze NFL. Prezentuję dzisiaj sylwetkę Dana Foutsa, który być może nie zdobył Super Bowl, lecz zapisał się w historii jako rozgrywający Chargers, w słynnym meczu w Miami w 1981 roku.
Dan Fouts urodził się 10 czerwca 1951 roku w San Francisco, i podobnie jak Vince Lombardi, nasz bohater sprzed tygodnia, był bardzo religijny. W futbol zaczął grać w liceum. Grał na tyle dobrze że został przyjęty do drużyny Oregon Ducks. Na boisku Fouts wyróżniał się pewnością siebie, zawsze wiedział gdzie rzucić piłkę, co miało też potwierdzenie w statystykach. Ustanowienie 19 rekordów Uniwersytetu Oregon nie mogło przejść bez echa, a prawie 6 tysięcy zdobytych jardów podczas gry na uniwersytecie pobudzało umysły skautów z najlepszych klubów NFL. Wielu spekulowało, że Fouts zostanie wybrany w 1. rundzie, a nawet że ma szansę na pick numer 1.
Dan Fouts, podobnie jak większość ówczesnych QB, charakteryzował się nastawieniem na akcje górą
Stało się jednak inaczej. Fouts został wybrany dopiero w 3. rundzie Draftu 1973 przez San Diego Chargers. Miał stosunkowo blisko do rodzinnego San Francisco, tak więc bez wahania zaakceptował umowę przedstawioną mu przez włodarzy Chargers. Chęć gry dla Chargers potęgował fakt, że wtedy drużyna z San Diego nie posiadała żadnego QB, który podołał by wprowadzeniu The Bolts do Play-offów. Jednakże przez pierwsze 5 sezonów występował jedynie jako zmiennik. W 1978 roku w końcu został starterem, i zaprezentował się z jak najlepszej strony osiągając średni QB rating na poziomie 83 punktów. Nie wystarczyło to jednak do tego, by Chargers zagrali w Play-offach. W 1979 roku Founts zyskał jednak kogoś kto mógłby wprowadzić świeżość w grze The Bolts. Był nim Kellen Winslow, młody, utalentowany Tight End z Missouri. Duet Fouts-Winslow spisywał się znakomicie, a Chargers osiągnęli bilans 12-4 i dotarli do Divisional Game, gdzie przegrali z Houston Oilers zaledwie 14:17. Po bolesnej lekcji udzielonej przez Oilers, The Bolts wyszli jeszcze silniejsi . W następnym roku ekipa z San Diego z bilansem 11-5 ponownie zawitała w Play-offach. W Divisional, dzięki świetnej postawie zespołu, a przede wszystkim duetu Fouts-Winslow, Chargers pokonali Buffalo Bills 20:14. Jakkolwiek, Chargers ulegli w Finałach Konferencji Najeźdzcom z Oakland 27:34.
Gracze San Diego Chargers wycieńczeni po ” Epic in Miami”
Sezon 1981 miał stać się dla The Bolts sezonem legendarnym. San Diego Chargers ledwie co awansowali do Play-offów z bilansem 10-6. W Divisional Game natrafili na Miami Dolphins prowadzonych przez trenera Dona Shulę. Mecz, nazwany później „Epic in Miami” przeszedł do historii NFL. W pierwszej kwarcie The Bolts rozgromili Fins 24:0. To co zdarzyło się później przeszło do historii futbolu, a przypominało powrót Liverpoolu w finale piłkarskiej Ligi mistrzów z 2005 roku .Dolphins zaliczyli niesamowity comeback doprowadzając w czwartej kwarcie do wyniku 38:31 dla Dolphins. Ostatnie minuty czwartej kwarty. Nagle Winslowowi zapaliła się zielona lampka. Po kilkunastu zdobytych przez niego jardach, Dan Fouts podał futbolówkę do James’a Brooks’a na touchdown. Było wtedy już 38:37 dla Dolphins. Wszyscy czekali tylko na kopnięcie Rolfa Benirschkego. Amerykanin niemieckiego pochodzenia kopnął centralnie między słupki, i regulaminowy czas gry zakończył się wynikiem 38:38. Tak więc mamy dogrywkę. Dan Fouts poprowadził drużynę aż do 10 jarda od pola punktowego Fins. Trener Coryell zdecydował że lepiej nie ryzykować, dlatego też do piłki podszedł Benirschke. Spudłował. Wydawało się że cały wysiłek poszedł na marne, że już czas pakować walizki i odjechać do słonecznej Kalifornii na zasłużony wypoczynek. Fins doszli do 30 jarda The Bolts, i Niemiec, Uwe von Schamann próbował kopnąć na bramkę. Nie trafił dobrze w piłkę i futbolówka nie doleciała do bramki Chargers. Po kolejnych 10 minutach von Schamann spróbował ponownie. Tym razem na medal spisali się linemani The Bolts. Zablokowany strzał dał posiadanie The Bolts. Fouts poprowadził drużynę na 25 jard Dolphins. Benirschke spróbował jeszcze raz. Tym razem trafił i zapewnił Chargers awans do Finałów Konferencji. Nikt jednak nie cieszył się z wygranej tak, jak to zazwyczaj się dzieje. Zawodnicy po prostu nie mieli sił na świętowanie. Najlepiej to spotkanie podsumował dziennikarz NBC Bryant Gumbel – ” Jeżeli nie lubisz tego meczu, nie lubisz futbolu”.
W Finale Konferencji nazwanym później ” Freezer Bowl” Chargers ulegli Clevland Browns 7:27. Termometry w Cleveland wskazywały wtedy -23 stopnie Celsjusza, a temperatura odczuwalna przy wietrze o sile 43 km/h wynosiła nawet -59 stopni (!). W następnym sezonie The Bolts przegrali z Dolphins 13:34, i były to ostatnie Play-offy Dana Fouts’a. Dan Fouts, a wraz z nim Kellen Winslow, odeszli na zasłużoną emeryturę.
Dan Fouts nie był mobilny, tak więc stawał się łakomym kąskiem dla defensywnych liniowych .Nastawiony na grę górą Fouts był w niej jednak bardzo wyspecjalizowany i potrafił posyłać piłkę ” na centymetry ” do swoich skrzydłowych, co między innymi dało mu awans do Galerii Sław w 1993 roku.
Kuba Tłuczek
- Najbardziej europejska część Stanów - 2 lutego 2019
- Cisi bohaterowie Super Bowl - 30 stycznia 2019
- Zapowiedź Pro Bowl - 27 stycznia 2019
- Zapowiedź TNF – Jaguars @ Titans - 6 grudnia 2018
- Zapowiedź TNF – Dolphins @ Texans - 25 października 2018