Jak prezentują się poszczególne formacje w bezpośrednim starciu? Zapraszam do lektury i dyskusji w komentarzach.
Mecz o Super Bowl XLVIII jest przede wszystkim zapowiadany jako konfrontacja najlepszej ofensywy z najlepszą defensywą i każdy bezapelacyjnie powinien się zgodzić z tym słowami.
Na łamach portalu NFL24.pl przygotowaliśmy dla was porównanie każdej z formacji obu drużyn.
Ofensywa:
Z racji osobnego artykułu jaki został przygotowany na temat rozgrywających, od razu przejdziemy do najbardziej niedocenianej i zarazem najważniejszej formacji na boisku futbolowym.
a) OL:
Bezapelacyjnie siła jest po stronie Denver. Manning przez cały sezon miał wyśmienity komfort pracy. Nie ukrywajmy, że to właśnie czas jaki otrzymywał od kolegów z tej formacji na podanie, w dużej mierze przyczynił się do pobicia rekordu podań na TD (55 przy 26 Wilsona).
Kolejną ważną statystyką jest ilość sacków. W fazie playoff 37-letni QB Broncos ani razu nie został w ten sposób zatrzymany, a przez cały sezon tylko 22 razy lądował na murawie. OL z Seattle pozwoliła przeciwnikom na 44 takie zagrania w 2013 roku oraz na 7 w fazie postseason.
Przewaga: Broncos
b) RB:
Sam Marshawn Lynch wybiegał więcej jardów w meczach playoffów niż wszyscy zawodnicy z Miasta na Wysokości Mili, którzy zdecydowali się w taki sposób przeprowadzić akcję. Nie od dziś wiadomo, że główną siłą napędową akcji dołem w ekipie Seahawks jest właśnie 27-latek, który już siódmy sezon biega po boiskach NFL.
I-formation w wykonaniu graczy Seahawks. Zaznaczony Marshawn Lynch.
Były gracz uniwersytetu California pokazał, że potrafi zdobywać sporo jardów przeciwko bardzo dobrze grającym formacjom defensywnym (chociażby mecz z 49ers). Świetnie czuje się w read option, ale jesteśmy też światkami bardziej „klasycznego futbolu” z I-formation czy single back. Wszystkim dobrze znany jest „beast mode”, gdzie podziwiamy niezwykłą siłę fizyczną biegnącego z piłką Lyncha, któremu niestraszna jest konfrontacja z obrońcą, który próbuje go zatrzymać.
Naprzeciwko „maszyny” do zdobywania jardów w ilościach hurtowych z przeciwnikiem na plecach, zobaczymy Knowshona Moreno i debiutanta Montee Balla. Nazwiska, które nie sprawiają, że front-seven przeciwników nie może spać po nocach.
Przewaga: Seahawks
c) WR/TE:
Spread offense Broncos. Bądź tu mądry i zgadnij, do kogo będzie adresowane podanie.
Czterech zawodników z ilością +10 pod względem zdobytych TD w akcjach górą w sezonie regularnym musi budzić respekt nawet przed Legionem of Boom. Starszy z braci Manningów ma w czym wybierać. Mały i doświadczony Wesa Walker, szybcy Demaryius Thomas i Eric Decker i silny Julius Thomas. Tę czwórkę zawodników doskonale uzupełnia Jacob Tamme i mamy 5 celów podaniowych, na których przede wszystkim będzie trzeba się skupić.
„Siła ognia”, jaką posiada ta foramcja uzupełniona o topowego QB daje niesamowitą konfigurację. Spread offence zobaczymy niemal przez cały mecz. Seahawks nie mają czym straszyć. Jedyne na co mogą liczyć, to niekonwencjonalne chwyty piłek, z których są znani Baldwin i Tate.
Przewaga: bezapelacyjna po stronie Broncos
Defensywa (obie ekipy zobaczymy w ustawieniu 4-3):
a) front seven:
Wyżej mogliśmy zachwycać się przede wszystkim Broncos z naciskiem na OL i WR/TE. Jeżeli weźmiemy pod uwagę formację defensywną, to bez dwóch zdań prym wiodą podopieczni Pete Carolla.
Front7, to jedyna formacja, w której obie drużyny prezentują podobny poziom z lekkim wskazaniem na Seattle. Niekwestionowanym liderem tej formacji u Jastrzębi jest ILB Bobby Wagner, którego jest to drugi sezon w NFL, a ma się wrażenie, że ten 23-latek gra na zawodowym poziomie zdecydowanie dłużej i potrafi być dosłownie wszędzie na boisku.
Klasyczny nickelback (3 CB na boisku).
Obie drużyny zagrają klasycznym ustawieniem 4-3 (przynajmniej na papierze tak to ma wyglądać) z tym, że ekipa Seahawks będzie zmuszona do delegowania na plac gry zawodnika, który będzie grał jako nickelback (przy Broncos i ich potencjale w ataku górą nie ma innej opcji). Daje to jednego zawodnika mniej przy wywieraniu presji na rozgrywającym przeciwników i jednego zawodnika mniej w obronie akcji dołem. Na szczęście dla Seahawks, Manning nie jest zawodnikiem, który sili się (słowo idealnie pasujące) na zagrania dołem.
Co do front seven Broncos, to będą musieli wspiąć się na wyżyny swoich możliwości, ponieważ pojawiają się trzy problemy w postaci: Lyncha i jego „beast mode”, mobilności Russella Wilsona (to na tych dwóch graczy będą musieli zwrócić szczególną uwagę podczas prób akcji dołem), ale też pojawia się zagrożenie w tzw. akcjach rewersowych, podczas których udział biorą wspomniani wcześniej Baldwin i Tate.
Dużą stratą dla front seven Broncos jest wypadnięcie ze składu Vona Millera, który odniósł kontuzję kolana podczas meczu z Houston Texans 22 grudnia 2013 roku.
Przewaga: Seahawks
b) DB:
Trzy słowa: „Legion of Boom”. Formacja, która bije na głowę wszystkie inne, a patrząc po przeciwnikach z jakimi przyszło się im mierzyć w tym sezonie, to tak naprawdę mecz o Super Bowl będzie dla nich prawdziwym sprawdzianem. Tutaj Cover-1 czy Cover-3, z którego są znani może nie wystarczyć. Podczas większości akcji przyjdzie się im mierzyć z przynajmniej 4, a nawet 5 zawodnikami, którzy będą gotowi na przeprowadzenie akcji górą (WR/TE i nie zapominajmy o RB). Sherman, Chancellor, Thomas, to nazwiska, przed którymi trzeba czuć respekt.
Nickel Cover 1 lekiem na całe zło przeciwko ofensywie Broncos?
Wodą na młyn dla LoB może być fakt, że Broncos będą grali przede wszystkim górą, a im więcej akcji przeprowadzonych w ten sposób, tym większa szansa na INT. Mecze ze wcześniejszej fazy playoffów pokazały, że ekipy grające przeciwko Seattle starają się przede wszystkim biegać i tutaj można próbować szukać zaskoczenia, ale Saints z trzema dobrymi RB i 49ers z mobilnym Kaepernickiem i Gore’m nie dały rady „wybiegać” zwycięstwa.
Broncos nie dysponują nawet w połowie tak dobrymi zawodnikami jak LoB, a szansę mogą upatrywać w tym, że czołowi skrzydłowi Seattle nie dysponują bardzo dobrymi warunkami fizycznymi, a fakt, że Seahawks nie grają prawie w ogóle spread offence daje szansę na blitzowanie Wilsona przez jednego z graczy DB.
Przewaga: bezapelacyjna po stronie Seahawks
Formacja Specjalna:
a) akcje powrotne:
W fazie playoff trenerzy odpowiedzialni za formację specjalną wyciągnęli wnioski i ekipa z Seattle zaczęła się zdecydowanie lepiej prezentować w tym aspekcie gry. Broncos utrzymali stały dobry poziom z sezonu zasadniczego.
Przewaga: Broncos.
b) uderzenia na bramkę z pola:
Obaj kickerzy prezentują bardzo podobny poziom i muszę przyznać, że jedynym plusem kickera Seahawks jest to, że w fazie playoff był bezbłędny, a to właśnie te 3 punkty więcej w meczu o Super Bowl może zaważyć o końcowym triumfie.
Przewaga: Seahawks
Podsumowując, według powyższego zestawienia przewaga jest po stronie drużyny Seahawks, z tym że trzeba wziąć pod uwagę fakt, że nie objęło ono rozgrywających, o których pisał Paweł Śmiałek w swoim artykule. We wspomnianej analizie zwycięsko z bezpośredniej konfrontacji wyszedł Manning, co daje remis.
Tego powinniśmy się właśnie spodziewać. Niezwykle wyrównanego spotkania i konfrontacji zastępu skrzydłowych obsługiwanych przez Peytona, a Legionem of Boom, którego liderem jest samozwańczy najlepszy CB w lidze, Richard Sherman.
- „What is wrong with you?”, czyli rzecz o tym… - 21 kwietnia 2016
- DZIEŃ DOBRY FOOTBALL #326 - 21 listopada 2015
- DZIEŃ DOBRY FOOTBALL #280 - 11 września 2015
- Chip Kelly i jego pomysł na Eagles w sezonie 2015 - 8 września 2015
- DZIEŃ DOBRY FOOTBALL #261 - 23 sierpnia 2015
Świetny artykuł, emocje już niedługo
Badzo dobra i rzeczowo napisana analiza
Niezły artykuł. Większość ludzi typuje zwycięstwo Broncos, ale mam nadzieję, że pogoda pomoże Seattle wygrać! Mam pytanie, nie wiecie czy podczas SB będzie padać śnieg? Jeśli tak szanse Seahawks moim zdaniem będą duuużo większe.