W tym tygodniu pora na zawodnika, który w NFL grał przez 10 lat w barwach Detroit Lions na pozycji OT, a jego nagrody zasługują na uwagę każdego szanującego się fana futbolu amerykańskiego.
Może i jego życiorys nie jest bogaty ze względu na to, że grał w jednej drużynie, jednak nie każdy może poszczycić się takimi osiągnięciami: 8x Pro Bowl, 6x First-Team All-Pro selection oraz 3x NFL Championship.
Louis Creekmur urodził się 22 stycznia 1927 roku w Hopelawn, New Jersey. Jego matką była Rose Kaminski, która poślubiła Jamesa Creekmur, stąd polskie pochodzenie. Sam przyznał, że wraz ze swoją babcią rozmawiał po angielsku, jak również po polsku, więc nasz kraj nie był mu obcy. Po szkole średniej, czyli Woodbridge High School miał wiele możliwości, jednak wybrał William and Mary College, która znajdowała się w Williamsburgu, w stanie Virginia. Może i dzisiaj nie jest to żadna futbolowa potęga, nie mniej w latach 40-tych dominowała Konferencję Południową. W 1947 roku zapewnili sobie rekord 9-1 przegrywając jedynie z Alabamą w Dixie Bowl (21-19). W 1949 roku zagrał w swoim pierwszym Senior Bowl grając wówczas dla drużyny Południa. Trenerem drużyny Północnej był wtedy trener Lions, Bo McMillin. Po meczu podszedł do Lou i spytał, czy chciałby grać dla Detroit, gdyby Ci sięgnęli po niego w Drafcie. Oczywiście Creekmur nie odpowiedział, że nie i stało się jak powiedział McMillin.
W latach 50-tych Detroit zwolnili McMillina i nową erę rozpoczął Buddy Parker. Od rekordu 6-6 Lions (za czasów poprzedniego trenera) doszli do 7-4-1 w 1951 roku. Rok później było jeszcze lepiej, bo rekord wyniósł 9-3, a drużyna sięgnęła po tytuł na pokładzie z Lou, który był istotnym ogniwem zespołu. Kolejny rok to znów rekord, tym razem, 10-2 i kolejny tytuł. Niestety kiedyś trzeba ustąpić i to stało się w roku 1954, gdzie Detroit przegrali w finale z Browns. Niestety w 1955 roku Parker zaszokował wszystkich swoim odejściem po kompletnie nieudanym sezonie (3-9) tuż przed rozpoczęciem nowego. Na jego stanowisku zastąpił go jego asystent, George Wilson, który poprowadził „Lwy” przez udany sezon (9-3). W roku 1957 sezon zakończył się z bilansem 8-4 i pamiętną wygraną w playoff z San Francisco 49ers (31-27), która pozwoliła im sięgnąć po kolejne mistrzostwo. Creekmur wspominał tamten mecz: – Mieliśmy 21 punktów straty, które umieliśmy zniwelować i pokonać 49ers na ich własnym boisku. W meczu o mistrzostwo zniszczyliśmy Browns, 59-14”. Lou bardzo dobrze wiedział, jak wykorzystać swoje warunki fizyczne i jak gładko przechodzić przez rywali. Mógł grać jako guard, ale też jako offensive tackle, co dodawało mu wartości. Był uwielbiany przez media, co również odwzajemniał. Oczywiście nigdy nie przypisywał sobie zasług, a jedynie całemu zespołowi.
Co zasługuje na przypomnienie to to, że Lou przez 9 lat grał w każdym meczu i żadnego nie opuścił dopóki nie dopadła go kontuzja, która uniemożliwiła mu grę. Co więcej, Creekmur grając w futbol zarabiał jedynie 1000$ za mecz, więc musiał też podjąć drugą pracę. W jednym momencie musiał pogodzić dodatkową pracę z zawodowym futbolem, co w dzisiejszych czasach wydaję się absurdem.
W 1996 roku został włączony do Pro Football Hall of Fame, a w 2001 do National Polish-American Sports Hall of Fame.
Lou Creekmur podczas przemowy przy ceremonii włączenia do Hall of Fame
5 lipca 2009 roku umarł z powodu pośmiertnie wykrytej encefalopatii wynikającej prawdopodobnie z licznych obrażeń głowy, których nabawił się grając w futbol.
Zachęcam również do obejrzenia krótkiego filmu, w którym możecie posłuchać naszego bohatera wspominającego tamtejsze czasy.
- Super Bowl LIII: Historia pewnej znajomości… - 1 lutego 2019
- Super Bowl LII: U.S. Bank Stadium, czyli architektoniczna perełka - 30 stycznia 2018
- NFL 2017: Niewzruszone pożegnanie z Thursday Night Football - 14 grudnia 2017
- NFL 2017: Cowboys jakich znamy i pamiętamy - 1 grudnia 2017
- NFL 2017: Eagles nadal na czele, hit kolejki spełnił oczekiwania - 29 listopada 2017