Historia zatacza koło. Jesteśmy na kilka chwil przed ostatnim spotkaniem Raiders w tym sezonie. Jesteśmy kilka chwil przed ostatnim meczem Charlesa Woodsona w jego karierze. Czas pożegnań, łez – ale i dumy, bo przecież Raiders od dobrych pięciu lat nie zagrali sezonu na tym poziomie. Większość rzeczy, które uważamy za ostatnie są przykre, smutne. My, kibice Raiders, mam powody być optymistami patrząc na to jaki potencjał drzemie w naszych zawodnikach. Ale dzisiaj nie o tym – dzisiaj trzeba zająć się ostatnim aktem spektaklu i tak jak Charles Woodson nie zmieniał swojej codziennej rutyny, dotyczącej przygotowania do meczu, tak ja, nie będę zmieniał formy zapowiedzi meczowej.

Raiders startują do tego spotkania z bilansem 8-7, po wygranej z San Diego Chargers w Wigilijną noc. Potrzebowali na to więcej czasu, niż przewiduje standard – wygrali w dogrywce wynikiem 23-20. KC Chiefs są na zdecydowanie większej fali, i odkąd zaczęli sezon od bilansu 1-5, nie przegrali ani jednego spotkania. Ostatnio, pokonali Browns wynikiem 17-13. Chiefs są zdecydowanymi faworytami tego spotkania, ponieważ grają ostatni mecz sezonu regularnego w domu, na Arrowhead Stadium.

Historia:

Rywalizacja tych drużyn to 113 spotkań, które dzielą się na 59 wygrane Chiefs, 52 wygrane Raiders i dwa remisy. Wcześniejsze pięć spotkań to wynik 4-1 dla Chiefs. Ostatni mecz rozegrany 6 grudnia, 2015 roku to zwycięstwo Chiefs wynikiem 34-20 – jedna z bardziej bolących porażek Raiders w tym sezonie.

Bonus: Historia zatacza koło, dlaczego? Dokładnie w pierwszej kolejce sezonu 1998 Charles Woodson rozegrał swój pierwszy mecz w NFL – tutaj, na Arrowhead Stadium, przeciwko KC Chiefs. Spotkanie to Chiefs wygrali wynikiem 28-8, a sam C-Wood zanotował same „0”, czyli kolokwialnie mówiąc, miał bardzo słaby debiut.

Sytuacja kadrowa:

Jeżeli chodzi o drużynę z Kalifornii, nie odnotuje ona większych strat przed tym meczem. Ostatnim zawodnikiem wpisanym na IR jest Nate Allen, więc nie jest on nawet listowany wśród tych, którzy kontuzjowani mogli wrócić bądź nie, na ostatnie spotkanie. Wszyscy zawodnicy, którzy mieli problem po ostatnim meczu są zdrowi, tak więc nie będziemy mogli usprawiedliwiać się brakami kadrowymi.

Ale bardzo podobna sytuacja jest w drużynie z Kansas City. Wszyscy zawodnicy listowani na sesjach treningowych mają statusy questionable, bądź propable. Najważniejszą wiadomością jest powrót do treningów LB Justina Houstona, który co prawda wrócił dopiero na ostatni, piątkowy trening, ale jest to światełko, które pozwala nam domniemać, że JH zagra przeciwko Raiders – swojej byłej drużynie.

Świetnie się to zapowiada, jeżeli ostatni mecz, który ma tyle podtekstów, będzie rozgrywany w praktycznie pełnych składach, bez większych strat, to ja jestem zadowolony i już zacieram ręce!

Na boisku:

Czego możemy spodziewać się po naszej drużynie, biorąc pod uwagę to, że mamy ostatni mecz sezonu? No właśnie szczerze nie wiem. Wszystko wskazywałoby na to, żeby napisać tutaj słowa typu: nieustępliwość, walka, gryzienie trawy – okej, to mogę napisać, ale o formacji defensywnej. Co na to ofensywa? Doświadczenia z tym unitem Raiders przez cały sezon były bardzo różne, ale jest kilka smaczków, które pozwalają nam patrzeć z zaciekawieniem nawet na naszą ofensywę.

1. Po pierwsze, Derek Carr ma w tym momencie 3793 przerzucone jardy w sezonie, więc, jeżeli zdobędzie ich ponad 207, zakończy sezon na liczbie ponad 4000 jardów. Dla mnie bomba!
2. Latavious Murray oraz Amari Cooper już w ostatnim meczu zapewnili sobie status 1K YD PLAYER – ale dlaczego by nie śrubować tego rekordu? Murray ma już 1035, a Coop 1050. Tay Train dodatkowo ma 207 jardów po podaniu górą, więc jest najbardziej produktywnym zawodnikiem Raiders, zdziwiony?
3. Jedynym zawodnikiem, który może dołączyć do zawodników ponad 1000 YD, jest Michael Crabtree, aktualnie ma 888 zdobytych jardów w sezonie. Dajcie mu ponad 112, a ja będę bardzo szczęśliwy.

Standardowo już, jedną z rzeczy, które piszę ciągle jest to, jak rozrzutny jest Derek Carr – 10 rożnych odbiorców z przyłożeniami, 6 z nich zdobyli ich 3 lub więcej. Przoduje Crabtree z liczbą 8, dalej Cooper 6 oraz Seth RoBEST z 5 wizytami w endzone przeciwnika. Będzie groźnie, bo tak jest zawsze – no chyba, że ktoś odetnie prąd Carrowi, albo Cooperowi co zdarzało się w tym sezonie często, to będzie krucho. 31 przyłożeń oraz 12 przechwytów w tym sezonie, mam nadzieję, że pierwsze liczba wzrośnie, a druga nawet nie będzie bliska tchnięcia, chociaż patrząc na secondary Chiefs, będzie to ciężkie.

O postawę Tay Traina nie muszę się martwić – to jeden z tych zawodników, który ma sposób na Chiefs. Z małą pomocą Jonesa i Olawale zapiszą się dobrymi cyframi, zobaczycie!

Jeżeli chodzi o defensywę, spodziewam się, że będzie to najlepszy mecz w ich wykonaniu. Może Khalil Mack nie zdobędzie 5 sacków, może nie zanotujemy 10 przechwytów, ale może to być ogólnie najlepszy mecz defensywy Raiders. Dlaczego? No jak to dlaczego… Jest to ostatni mecz w karierze jej kapitana, więc każdy szanujący się zawodnik tej formacji, rzuci swoje zdrowie na szalę, aby tylko nie dać plamy. Spodziewam się wielkiego meczu Khalila Macka, świetnej postawy d-line oraz wyścigu z płucami w naszym secondary. To byłoby świetne podziękowanie Woodsonowi.

Co dodatkowo, Khalil Mack jest samodzielnym liderem NFL w sezonie – 15 sacków, za nim jest JJ Watt z liczbą 14,5 sacka. Mam nadzieję, że MackAttack obroni tą pozycję, bo jest zawodnikiem, który na to zasługuje i może to zrobić. Dodatkowo, będzie to świetnym bodźcem do myślenia o nagrodzie DPOY(no co, nie jest tak?). A ta nagroda w historii Raiders nie była częstym wydarzeniem.

Chciałbym powiedzieć, że jestem spokojny tak o jedną jak o drugą formację, ale nie wiem, sam nie wiem co do końca myśleć. Statystyki nie kłamią – owszem, kiedy mówimy o historii, na podstawie statystyk mało kto potrafi przewidzieć przyszłość. Dlatego właśnie nie cierpię statystyk, zdecydowanie wolę patrzeć w przód i mieć na uwadze to co było kiedyś, niż żyć historią i modlić się o lepsze czasy.

Chiefs… Oh, Chiefs… Czego mi to robicie. Dlaczego akurat Wy, w tak cholernym gazie stajecie mi na drodze do szczęśliwego świętowania zakończenia sezonu? To jest niehumanitarne! Wygraliście 9 spotkań z rzędu i 69% bukmacherów twierdzi, że wygracie po raz 10. Nie lubię Was(mina obrażonej 6 latki).

Idealnie zbalansowana drużyna, coś czego nigdy nie lubiłem w przeciwnikach Raiders. Formacja ofensywna zdobyła 18 przyłożeń górą, oraz 18 przyłożeń dołem. Alex Smith jest autorem 3330 jardów w tym sezonie, 18 przyłożeń i 5 przechwytów. Procent kompletnych podań bliski 66%, więc jest on groźnym rozgrywającym, ale chyba nie tylko w nim rzecz. Jeżeli chodzi o grę górą rzecz idzie głównie o Jeremyego Maclina(jednego z moich ulubionych WR) oraz Travisa Kelce – koszmaru Raiders. Obaj zdobyli 12 z 18 przyłożeń górą, a krycie tej dwójki będzie ciężkim zadaniem dla Malcolma Smitha oraz ostatniej linii formacji defensywnej Raiders. To może być bardzo fun-to-watch, jeżeli defensywa Raiders stanie na wysokości zadania, a Travis Kelce obudzi się nie tyle lewą nogą, co lewą ręką. Spóźniony. Najlepiej na kacu.

I cóż nam z tego, że możemy w jakimś stopniu zneutralizować Maclina i Kelce, kiedy musimy ciągle pamiętać o Spencerze Ware, oraz Charcandricku Westcie. Autorzy 10 z 18 przyłożeń zdobytych górą, którzy łącznie nie mają zdobytych tylu jardów, ile ma Latavious Murray. Cóż z tego, kiedy są oni bardziej groźni w endzone, a krycie ich to robota defensywnego frontcourtu Raiders. Nie chciałbym być w ich skórze, ostatnie spotkanie między tymi drużynami pokazało, że RB Chiefs są bardzo groźnym unitem i nie ma mowy o odpuszczaniu. Ani po stronie Chiefs, ani po stronie ich przeciwnika. I tak zazwyczaj kończy się to zwycięstwem Westa i Ware’a – ale walczyć trzeba, szczególnie mając w głowie postać Charlesa Woodsona.

Defensywa, to świetny rookie Marcus Peters, który ma na swoim koncie 8 przechwytów. Powroty łącznie na 280 jardów z czego dwa to pick-6. Ała, już boli. Dorzućmy do tego Justina Houstona (7,5 sacka), oraz Tamba Hali’ego (6,5) i jest groźnie. Średnio puszczają 18 punktów na spotkanie, co jest drugim najlepszym wynikiem w NFL. Pytania? Brak. Świetna defensywa złożona z idealnie dobranych klocków. Przy takiej analizie tej drużyny, dochodzę do wniosku, że są czarnym koniem. Doskonały balans ofensywy, groźna defensywa. Zwycięstwo ze Steelers oraz Broncos. Będzie ciekawie. Trzeba będzie zwrócić uwagę na ich grę w playoffs, ale dzisiaj, niestety, życzę im porażki – co na pewno w pełni zrozumiecie.

Match-upy:

Malcolm Smith – Travis Kelce
Kluczowy pojedynek tego spotkania, jak zawsze kiedy Raiders mierzą się z dobrym TE. Wiadomo, że jest to pięta Achillesowa, a Kelce potrafi to wykorzystać. Będzie ostro, mam nadzieję – bo Kelce ma wszystkie papiery na to, aby zmieszać Smitha z błotem, czego nie chciałbym oglądać.

Cooper/Crabb – Peters/Berry
Kolejny pojedynek, który zaważy o losach spotkania. Będziemy śledzić każdy ruch skrzydłowych Raiders oraz śledzić ich ścieżki. Będziemy patrzeć jak ustawia się Peters oraz Berry. Również uważam, że walka powinna być świetna, przynajmniej przez większą część spotkania.

Murray – West/Ware
Można to rozpisać na dwa sposoby, albo pojedynek RB, albo pojedynek D-Line. Jeżeli nasz d-line zagra gorzej, RB Chiefs wykorzystają to bez skrupułów. To samo odnosi się do ich d-line i Tay Traina. Liczę na to, że Murray nie tylko podniesie rękawice, ale defensywa Raiders pozwoli mu po prostu wyglądać lepiej od świetnego duetu Chiefs.

Mój typ:

Chiefs, nie ma się co oszukiwać. Chciałbym z czystym sercem napisać Raiders, ale pewnie większość z wal oplułaby monitory kawą, a telefony wylądowałyby w wannie. Niestety, typowanie to jedyna część mojej serii, w której muszę wykazać się obiektywną opinią, a wszystko wskazuje na to, że typ na Chiefs jest prawie pewniakiem – chociaż każdemu z całego serca życzę, żeby się na tym typie przejechał!

• O autorze
• Ostatnie wpisy

About Kamil Słonka

Autor portalu o Oakland Raiders, którym kibicuję od 2009 roku. Moim ulubionym zawodnikiem jest Mike Vick. Lubię ostry, siłowy i szybki futbol. Poza futbolem destyluję rapu z Kalifornii i nie pogardzę piwkiem przy meczu Boston Celtics.

• Witamy na pustyni – LV Raiders - 30 marca 2017
• Julio Jones i jego rola w niedzielnej potyczce - 4 lutego 2017
• Dzień Dobry Football #520 - 4 listopada 2016
• Dzień Dobry Football #516 - 29 października 2016
• Panthers gorsi od Buccaneers w Monday Night Football! - 11 października 2016