Zapraszam na pierwszy artykuł z serii, która jest stałym „bywalcem” wśród kwietniowych wpisów na naszej stronie.
Tegoroczną serię „O Nich już jest głośno” zaczynamy, można powiedzieć standardowo. Od pozycji, która stanowi rdzeń każdej formacji ofensywnej. Spodobał mi się bardzo jeden z komentarzy pod artykułem Michała Gutki „Hit czy kit? Jak wybrać właściwego rozgrywającego” (ukłon w stronę czytelnika, który podpisał się jako ikon), w którym porównuje wybranie rozgrywającego w pierwszej rundzie do gry w rosyjską ruletkę. Wg mnie trafne spostrzeżenie i patrząc jakich zawodników na tej pozycji mamy w tym roku, wydaje się że jedna pusta komora w bębenku, to maksimum na jakie mogą liczyć włodarze patrząc na dostępnych zawodników.
Skupiłem się na trzech najgłośniejszych nazwiskach, o których specjaliści wypowiadają się w głównej mierze.
Mamy „Showmana”, Zawodnika, który rozczarowuje i „Kopciuszka”.
Na pierwszy ogień idzie gracz, któremu absolutnie nie przeszkadza „przebywanie na świeczniku” i to nie tylko pod względem sportowym. Dlatego symboliczny numer jeden w dzisiejszym zestawieniu otrzymuje…
Kto zaryzykuje wybór Johnny’ego „The Football” Manziela?
Johnny Manziel, QB, Texas A&M Aggies
Wzrost/Waga: 1,83 m (6 ft 0 in)/95 kg (210 lb)
College: Texas A&M University (2011–2013)
Nagrody i wyróżnienia:
Heisman Trophy (2012)
Davey O’Brien Award (2012)
Manning Award (2012)
Archie Griffin Award (2012)
Chic Harley Award (2012)
AP Player of the Year (2012)
Sporting News Player of the Year (2012)
Consensus All-American (2012)
SEC Offensive Player of the Year (2012)
2x First-team All-SEC (2012, 2013)
SEC Freshman of the Year (2012)
College Football Performance National Freshman of the Year (2012)
Cotton Bowl Offensive MVP (2012)
Cotton Bowl Champion (2012)
SEC Male Athlete of the Year (2013)
Chick-fil-A Bowl Offensive MVP (2013)
Chick-fil-A Bowl Champion (2013)
Statystyki:
akcje górą – 4114 jardów, 37 przyłożeń
akcje dołem – 759 jardów, 9 przyłożeń
Johnny posiada niesamowity instynkt, który pozwala mu na częste ośmieszanie obrońców, którzy próbują go dopaść i powalić. Do tego dochodzi mobilność na poziomie Michaela Vicka, siła ramienia i wydawać by się mogło, że mamy zawodnika kompletnego, który może od pierwszego meczu sezonu regularnego wystąpić w NFL. Możemy jeszcze oczywiście rozpływać się w tym jakim potrafi być świetnym Play-makerem i niemal zawsze możemy spodziewać się zagrania, którego żaden inny zawodnik nie byłby w stanie wymyślić w tak krótkim czasie w jakim to robi Manziel. To są aspekty czysto sportowe, które bez wątpienia przemawiają za triumfatorem Heisman Trophy z 2012 roku. Do tego dochodzi jeszcze dobry występ na Scouting Combine i podczas Pro Day.
Poniżej akcja (mecz z Alabamą), która w pełni oddaje styl gry Johnny’ego Manziela:
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=6wp_qz5Pcy8]
Na minus dla absolwenta Collegu Texas A&M są jego warunki fizyczne. 183 cm wzrostu, to niewiele jak na QB w NFL. Teraz można się przyczepić, że np Russell Wilson z Seahawks, jest identycznego wzrostu, ale ten akurat miał szczęście, że trafił pod skrzydła takiego szkoleniowca jak Pete Carol, a formacja defensywna z Seattle był najlepszą w ubiegłym sezonie. Ale wróćmy do zawodnika, który ma najbardziej futbolową ksywę ze wszystkich… po prostu „The Football”. Mentalność zawodnika, zamiłowanie do robienia wokół siebie zamieszania, styl życia rodem z tanich kolorowych czasopism sprawia, że notowania Johnny’ego lecą na łeb na szyję. Bardzo mnie interesuje, która z drużyn (nie boję się użyć tego słowa) zaryzykuje i wybierze tego zawodnika może już w pierwszej rundzie.
Teraz przejdziemy do zawodnika, który rozczarowuje. Przed sezonem 2013 notowania Teddy’go były bardzo wysokie, a na chwilę obecną wydaje się, że były zawodnik Louisville zostanie wybrany najszybciej w drugiej rundzie.
Czy Teddy Bridgewater jest w stanie bardziej się rozwinąć?
Teddy Bridgewater, QB , Louisville Cardinals
Wzrost/Waga: 1,91 m (6 ft 3 in)/93 kg (205 lb)
College: University of Louisville (2011–2013)
Nagrody i wyróżnienia:
Big East Rookie of the Year (2011)
Freshman All-American (2011)
Big East Offensive Player of the Year (2012)
Sugar Bowl (2013)
Sugar Bowl MVP (2013)
Statystyki:
akcje górą – 3970 jardów, 31 przyłożeń
akcje dołem – 78 jardów, 1 przyłożeń
Bridgewater rokował jako najlepszy Prospect przed sezonem 2013, ale moim (i nie tylko) zdaniem wyraźnie obniżył loty. Pokazał, to chociażby podczas Pro Day. Specjaliści są zdania, że Teddy charakterologicznie (opanowanych, inteligentny, ciężko trenujący) i technicznie pasuje do NFL. Jednak, to typowy pocket-passer, który nie potrafi zadbać o siebie przez co jest łatwym „łupem” dla blitzujących obrońców. Za byłym graczem Cardinals przemawia jeszcze jego 3-letnie doświadczenie na pozycji startera. Drużyny lubujące się w West Coast offense powinny rozważyć wybór Bridgewatera.
Największym mankamentem byłego zawodnika Collegu Louisville jest motoryka i to, że mówi się o nim… „Dobre/a, ale nie bardzo dobre/a”, chociażby w kontekście warunków fizycznych, siły ramienia lub dokładności zagrań.
Na koniec dzisiejszego „O Nich już jest głośno” warto wspomnieć o „Kopciuszku”, który może zawojować NFL w zdecydowanie większym stopniu niż dwaj zwodnicy, o których wspomniałem powyżej. Zawodnik, o którym było cicho przez większość jego kariery na boiskach akademickich postanowił wykorzystać okazję w najbardziej nadarzającym dla siebie momencie. Przez cały sezon Bortles spisywał się bardzo dobrze pokazując, że jest zawodnikiem, który w dalszym ciągu jest się w stanie rozwijać. Do tego dochodzą takie cechy jak inteligencja i pracowitość w połączeniu z odpowiednim charakterem dają zawodnika, któremu warto się przyglądać.
Blake Bortles nie tylko wniesie walory czysto sportowe na boiska NFL, ale także pewien aspekt „estetyczny” na trybuny stadionów. Zawodnik na zdjęciu z życiową partnerką, Lindsey Duke.
Blake Bortles, QB, UCF Knights
Wzrost/Waga: 1,96 m (6 ft 5 in)/105 kg (232 lb)
College: University of Central Florida (2010−2013)
Nagrody i wyróżnienia:
C-USA Champion (2010)
2012 Beef ‚O’ Brady’s Bowl MVP
American Athletic Champion (2013)
American Athletic Offensive Player of the Year (2013)
First-team All-American Athletic (2013)
Fiesta Bowl Offensive MVP (2014)
Statystyki:
akcje górą – 3581 jardów, 25 przyłożeń
akcje dołem – 272 jardów, 6 przyłożeń
Blake Bortles, to zawodnik, który w tym roku wygląda najlepiej fizycznie ze wszystkich zawodników dostępnych w Drafcie. Redakcyjni koledzy w swoich artykułach zaznaczają jaką dużą rolę odegrał Scouting Combine i Pro Day, podczas których mierzący 196 cm wzrostu zawodnik spisywał się bardzo dobrze. Bardzo dobre warunki fizyczne nie przeszkadzają byłemu zawodnikowu UCF w poruszaniu się po boisku. Kiedy trzeba, Bortles bierze na siebie ciężar rozgrywania akcji i samodzielnie zdobywa jardy w akcjach dołem.
Próbka możliwości najwyższego rozgrywającego z tegorocznego Draftu:
[youtube http://www.youtube.com/watch?v=ayD9_uCz4K0]
Żeby nie było tak kolorowo należy zwrócić uwagę na kilka aspektów, nad którymi Blake musi jeszcze popracować. W pierwszej kolejności siła i precyzja rzutu, a co za tym idzie, mechanika pracy nóg podczas wykonywania podania. Trzeba też zaznaczyć, że podczas swojej kariery w Collegu, Bortles nie miał okazji do gry przeciwko bardzo dobrym formacjom defensywnym. Do tego czasami mogliśmy zaobserwować tendencję do zbyt długiego czekania na wykonanie podania.
Okres przygotowawczy do sezonu powinien zostać ostro przepracowany przez 22-latka, ponieważ musi zapoznać się kilkoma schematami, z którymi nie miał do czynienia grając w NCAA.
W następnym „O Nich już jest głośno” na tapecie znajdą się skrzydłowi, których nazwiska warto zapamiętać i warto będzie śledzić ich poczynania w nadchodzącym sezonie.
Tomasz Piątek
- „What is wrong with you?”, czyli rzecz o tym… - 21 kwietnia 2016
- DZIEŃ DOBRY FOOTBALL #326 - 21 listopada 2015
- DZIEŃ DOBRY FOOTBALL #280 - 11 września 2015
- Chip Kelly i jego pomysł na Eagles w sezonie 2015 - 8 września 2015
- DZIEŃ DOBRY FOOTBALL #261 - 23 sierpnia 2015
Bardzo się zdziwię widząc Bridgewatera poza top 10. Jeżeli obniżył loty, to po sezonie 2013, a nie w jego trakcie, który, przynajmniej pod względem statystyk, był jego najlepszym. Słaby pro day i podobno słabe workouty oczywiście mogą rodzić wątpliwości, ale moim zdaniem znacznie mniejsze niż chociażby gra Manziela przeciwko LSU. Bortles to w ogóle jakiś hype, który nie do końca jest dla mnie zrozumiały. Skoro jego główną zaletą są warunki i potencjał (tego oczywiście nie potrafię ocenić) to trudno mi sobie wyobrazić, żeby poszedł wcześniej niż Manziel i Bridgewater. W ogóle mnie nie kupił, a z jego gry zapamiętałem głównie dwa przechwyty rzucone pod rząd w Fiesta Bowl przeciwko Baylor.