O TAK!!! Sezon 2012 można oficjalnie uznać za otwarty. Pierwsza akcja powrotna po kickoffie, pierwszy punkty zdobyte przez uderzenie na bramkę z pola, pierwszy touchdown, pierwsze popisy formacji defensywnych. Na to czekaliśmy właśnie do 6 września (czas Polski). Żeby nie przedłużać trzeba zabrać się za to co działo się na boisku.Romo (22/29; 307 yds; 3 TD 1 INT) vs Manning (21/32; 213 yds; 1 TD 0 INT)
Przed meczem wiele się mówiło o tym jak zagrają, jak ich zatrzymać i o ile defensywa Cowboys odrobiła swoje lekcje, to Giants byli chyba na kilku lekcjach na wagarach. Mimo przechwytu rzuconego w drugiej kwarcie, to Romo wychodzi zasłużenie zwycięsko z tego pojedynku. Może to trochę dziwić z uwagi na fakt jak grała OL drużyny z Dallas. Romo bardzo często był pod znacznie większą presją ze strony front seven przeciwnika niż Manning. Mimo tego radził sobie znakomicie. QB Dallas miał bardzo dobra skuteczność podań, a jeżeli trzeba było to zdobywał jardy biegiem. Młodszy z braci Manningów takimi osiągnięciami nie może się pochwalić.
Zwycięzca pojedynku: Romo
DeMarco Murray (131 yds; 0 TD) vs Ahmad Bradshaw (78 ydr; 1 TD)
Drugoroczniak z Dallas pokazał, że zeszłoroczne osiągnięcia to nie przypadek i że będzie stanowił o sile gry dołem Kowbojów. Bardzo dobry występ w pierwszym meczu z jednym małym niuansem. Brak przyłożenia. No może gdyby nie tak dobra gra reciverów w red zone, to dostawał by szansę na bezpośrednią zdobycz punktową, ale i tak trzeba przyznać, że spisywał się fantastycznie i że przy tak dobre defensywie Giants uzbierać 131 jardów to bardzo dobry wynik. Co do RB drużyny z Nowego Jorku, to można powiedzieć, że Bradshaw zrobił to co do niego należało. Przyzwoity wynik uzyskanych jardów do tego dołożył przyłożenie. W drugiej kwarcie miał dwie szanse na przyłożenie, kiedy Giants przebywali w red zone Cowboys. Manning w dwóch próbach „wsadził na minę” Ahmada, a ten nie dał rady przedrzeć się przez zasieki stworzone prze defensywe drużyn z Dallas.
Zwycięzca pojedynku: Murray (w myśl zasady: „młodości Ty nad poziomy wylatuj” :))
Skrzydłowi Cowboys vs Skrzydłowi Giants
No tego to chyba nikt się nie spodziewał przed meczem. Przewaga skrzydłowych z Dallas była miażdżąca. Szczerze. Oglądając mecz, to jakoś od drugiej kwarty (Zaraz po TD dla Cowboys) zacząłem sobie zadawać pytanie „Kim jest Kevin Ogletree?”. Spisywał się fenomenalnie, a 114 jardów i 2 TD mówią chyba same za siebie. Secondary Giants przede wszystkim obawiali się Deza Bryanta, który mimo tego, że nie zapunktował, to swoją robotę wykonywał bardzo dobrze i ze zdobytymi 85 jardami zakończył spotkanie. Realizatorzy w czwartej kwarcie przypomnieli, że jeszcze na boisku jest inny dobry skrzydłowy Cowboys i pojawiły się statystyki, w których moglismy zobaczyć, że zdobył tylko 9 jardów po jednym podaniu. Od razu po tym Romo „wywołał do tablicy” swojego kolegę z drużyny i po 34 jardowym podaniu, Miles mógł cieszyć się z przyłożenia.
Skrzydłowi Giants, nie pograli za dużo w tym spotkaniu. Nie tylko byli dobrze pilnowani przez secondary Cowboys, ale irytujące dla mnie osobiście była podstawowa czynność recivera, czyli łapanie podań.
Cruz i Nicks byli skutecznie odcinani od podań i Manning był zmuszonych podawać do innych, ale poza Martellusem Bennettem, który uratował honor swojej formacji i zapunktował, to nikt nie zasługuje na jakiekolwiek wzmiankę.
Zwycięzca pojedynku: Dallas
Defensywa Cowboys (3-4) vs Defensywa Giants (4-3)
Ciekawie ogląda się mecze drużyn, które reprezentują odmienne style w defensywie. Po jednej stronie mamy defensywę nastawioną na grę pod DeMarcusa Ware’a, który przede wszystkim ma za zadanie nękać rozgrywającego przeciwników. Warto doda, że zanotował setny sack w swojej karierze.
W Giants, bezpośrednie atakowanie rozgrywającego rozłożone jest między większą ilość zawodników. Jeżeli wziąć pod uwagę tylko front seven, to nie można mieć zastrzeżeń do żadnej z drużyn, chociaż trzeba przyznać, że OL Dallas spisywała się fatalnie w niektórych momentach. Wszyscy będą pamiętać jak Jason Pierre-Paul za pomocą jednego machnięcia ramieniem mijał OT ustawionego naprzeciw niego. Podwajanie w postaci TE Jasona Wittena nie pomagało (Swoją drogą TE Dallas grał fatalnie w każdym aspekcie gry zawodnika na swojej pozycji).
Wszystko byłoby na remis gdyby nie secondary. Giants nagminie popełniali błędy w kryciu lub po prostu ignorowali zagrożenie ze strony innych reciverów (Corey Webster był chyba na innym meczu), niż Austin lub Bryant. Skutkiem tego były dwa przyłożenie w wykonaniu, wcześniej wspomnianego Kevina Ogletree. Trenerzy drużyny z Dallas mogą spać spokojnie, bo w drużynie mają parę Carr-Claiborne. Perspektywiczni zawodnicy, którzy spokój w tyłach powinni zapewnić Kowbojom na dobre kilka sezonów.
Zwycięzca pojedynku: Dallas
Reasumując, wynik mówi sam za siebie (24-17). Wygrała drużyna lepsza pod każdy względem. Mało tego. Statystki były za Giants. To przecież od 8 spotkań obrońca Super Bowl nie przegrał meczu na otwarcie sezonu. No ale zawsze musi być ten pierwszy raz, a jak to często bywa w życiu. Statystki można wyrzucić do kosza.
Ten sezon jest chyba ostatnią szansą dla Tony’ego Romo na zdobycie mistrzowskiego pierścienia, więc determinacja 32-letniego rozgrywającego z Dallas będzie podwójna, a ma mu w tym pomóc bardzo dobrze przygotowany zespół do sezonu zasadniczego.
Giants dostali zimny prysznic na start, więc nic gorszego nie może już ich chyba spotkać. Trzeba ochłonąć, przeanalizować błędy i wyciągnąć z nich wnioski.
Autor: Tomasz Piątek
zdjęcie: Kickoff !!! (źródło: facebook)
