Jak przystało na Walecznych Irlandczyków, w sobotnie popołudnie na Aviva Stadium w Dublinie, Irish rozgromili Naval Academy 50:10. Wydarzenia na boisku bez większej historii, ale wynagrodziła to cała otoczka Emerald Isle Classic. Na początek przeprosiny. Niestety moje gapiostwo i zbiór czynników niezależnych ode mnie nie pozwoliły mi na prowadzenie relacji live prosto z press boxu. Naprawdę nie wiem jak mogłem zostawić w pokoju kabel od zasilacza. Wszelka pomoc organizatorów na nic się zdała: w Irlandii mają inne wejścia do komputera i wtyczki do kontaktu, co nie jest bez znaczenia. Nawet mając kabel niewiele bym zdziałał. Węsząc wśród dziennikarzy moje czujne oko wypatrzyło identyczny rodzaj laptopa na jednym ze stolików. Podchodzę, patrzę na pulpit i już wiem, że rozmawiam z dziennikarzem z Chicago Tribune. „Dobra pożyczę Ci kabel na pół godziny, naładuj komputer i wracaj szybko” - słyszę. Pełen szczęścia z uśmiechem jak na Dzień Dziecka, wracam do swojego pulpitu i szczęka mi opada. Wejście do laptopa pasuje, do kontaktu już nie (Amerykanie przywieźli własne zasilacze). Ot, nauczka na przyszłość, żeby pamiętać o zabraniu specjalnej przejściówki.
Po krótkim wstępie i wyjaśnieniach czas na konkrety. Notre Dame zagrali znakomicie w ofensywie i defensywie. Zaprezentowali futbol co najmniej o dwie klasy lepszy od rywala (cały czas zastanawiałem się czy tak samo było na Stadionie Narodowym w Warszawie). Irish zdominowali każdy aspekt futbolowego rzemiosła. Od gry biegowej, po podaniową i wymuszanie strat. Szczególnie dobrze zaprezentowała się cała grupa biegaczy Notre Dame. Theo Riddick, George Atkinson i Cam McDaniel zdobyli łącznie 4 przyłożenia i blisko 270 jardów. Dodając do tego przebieżki rezerwowego rozgrywającego Andrew Hendrixa wychodzi blisko 300 jardów dołem (i to bez zawieszonego Cierre Wooda). Navy w zeszłym sezonie tracili średnio 186,9 jardów biegiem, kolosalna różnica. - Zagrali po prostu rewelacyjnie jako zespół – krótko skwitował ten fakt szkoleniowiec Navy Ken Niumatalolo.
Notre Dame dowodził drugoroczniak – Everett Golson. Zakończył mecz z 1 przyłożeniem i 144 jardami na koncie. Prawdziwy debiut w NCAA wypadł naprawdę okazale i nawet interception nie może zatrzeć dobrego wrażenia jakie wywarł młody futbolista. - Czuję, że byłem pewny siebie. Trener powiedział mi, że popełnię błędy, ale mam się po prostu zrelaksować - przyznał Golson.
- Dokonał kilku dobrych decyzji i prowadził naszą ofensywę. Zdobyliśmy 50 pkt, więc to naprawdę świetny start – dodał trener Brian Kelly.
Notre Dame prowadzili od początku do końca. 27 pierwszych prób i zbilansowana ofensywa pomiędzy grą biegową a podaniową oraz formacją defensywą. Prowadzona przez linebackera Manti Te'o formacja zmiażdżyła ofensywę Navy. Trzy sacki, interception, fumble i TD oraz wieczna presja na Trey'u Millerze przyniosły oczekiwane skutki. Te'o, Prince Shembo i Stephon Tuitt weszli w sezon tak jak jak tego wymagało. 48-tysięczna widownia raz po raz oklaskiwała swoich ulubieńców. To Navy byli gospodarzami, ale to oni czuli się na Aviva Stadium w roli gościa.
Tysiące amerykańskich i irlandzkich gardeł buczało za każdym razem gdy Trey Miller próbował prowadzić zespół w triple option offense. Zaledwie 149 jardów w 40 próbach biegu Navy, z czego sam Miller biegł z futbolówką pod pachą 20 razy. Zdobył tylko 16 jardów i aż czterokrotnie wypuszczał piłkę z rąk. Prawdziwy obraz nędzy i rozpaczy podopiecznych Niumatalolo.
Kadeci punktowali tylko dwukrotnie: po field goalu debiutanta Nicka Sloana i 25-jardowej Millera z najlepszym w ich szeregach skrzydłowym Shawnem Lynchem.
W czwartej kwarcie gdy wynik był już rozstrzygnięty obaj trenerzy wymienili rozgrywających. Na murawie pojawili się Andrew Hendrix (Notre Dame) i Keenan Reynolds (Navy). Ten drugi zdążył poprowadzić jeszcze drużynę do kolejnego przyłożenia.
Wynik 50:10 idealnie odzwierciedla przebieg meczu. Ale z takimi kibicami i fantastyczna orkiestrą Uniwersytetu Notre Dame nie można było nie wygrać. Muzycy ND zagrali kilka typowo irlandzkich utworów wzbudzając aplauz publiczności. Fanom Navy pozostał jedynie uśmiech na twarzy z powodu irlandzkiego Jimmy'ego Jumpa.
I kwarta
6:0 – przyłożenie Theo Riddicka po 11-jardowej akcji biegowej (podwyższenie nieudane)
13:0 – przyłożenie George'a Atkinsona po 56-jardowej akcji biegowej
II kwarta
20:0 - przyłożenie Tylera Eifferta po 5-jardowym podaniu
27:0 – przyłożenie Stephona Tuitta po 77-jardowym biegu po fumble
27:3 – 26-jardowy field goal Nick Sloan
III kwarta
27:10 – przyłożenie Shawna Lyncha po 25-jardowym podaniu
33:10 – przyłożenie George'a Atkinsona po 3-jardowym biegu (podwyższenie nieudane)
40:10 – przyłożenie Theo Riddicka po 3-jardowym biegu
IV kwarta
43:10 – 34-jardowy field goal Nicka Tauscha
50:10 – przyłożenie Robby'ego Tomy po 9-jardowym biegu
Fot: Piotr Bera
Z Dublina Piotr Bera
