Tegoroczny Super Bowl zaczął się dość niewinnie, jednak stopniowo nabierał tempa, co mogło się źle skończyć dla osób o słabych nerwach!

Myślę, że w końcu dostaliśmy mecz, którego oczekujemy od fazy pucharowej. Do tej pory żadne starcie nas nie rozpieściło, ale niedzielny mecz był daniem głównym, deserem oraz wisienką na torcie w jednym! Trzeba przyznać, że wszystko rozpoczęło się dość pogodnie, pierwsza kwarta była dość nudna, a drużyny niczym się nie wyróżniały.

Druga kwarta okazała się być nieporozumieniem. New England Patriots praktycznie nie istnieli. Zarówno defensywa, jak i ofensywa zawodziły. Szczególnie niezadowolony z siebie był Tom Brady, którego moc, jakby uleciała… Do tego doszło przejęcie, które zakończyło się przyłożeniem Roberta Alforda, który był jednym z wyróżniających się punktów swojej załogi. Okazję oczywiście wykorzystali Falcons, którzy zdobyli w niej aż trzy przyłożenia!

Tym zagraniem Tom Brady zdobył uznanie wśród jeszcze większej liczby „fanów”!

Gorzej być nie mogło. Cała Nowa Anglia zamarła, kiedy na tablicy wynikowej widniało 21-3. SZOK! Nikt nie spodziewał się takiego obrotu spraw, a tym bardziej fani Patriotów, których spora część podeszła do przeciwników z lekceważącym stosunkiem. Wielu już zwątpiło w odmianę losów, bo ekipa Billa Belichicka wyglądała miernie…

W przerwie swój popis umiejętności dała również Lady Gaga. Oczywiście gusta są różne. Dla części występ piosenkarki był kwintesencją wszystkiego, co najlepsze w muzyce. Drudzy uznali, że było to po prostu słabe, a jeszcze innych obchodziły jedynie sportowe zmagania tego wydarzenia. Osobiście egzystuję gdzieś między pierwszą a drugą opcją…

Po przerwie w dalszym ciągu nie było widać poprawy ze strony Patriotów, a Sokoły prezentowały znacznie spokojniejszą grę… Grę, która ich później zgubiła… Zdawało się, że w szóstej minucie zniszczenia dokończył Tevin Coleman, gdy zdobył kolejne TD dla swojej załogi. Ale w naturze zawodników tego sportu wciąż jest, że walczy się do ostatniego gwizdka, co już kilka razy udowodniono w minionych rozgrywkach.

Jeżeli ktoś chciałby zobaczyć najlepszych skrzydłowych świata i cuda, których są w stanie dokonać, również można było to znaleźć. Julian Edelman, Julio Jones dali pokaz prawdziwego kunsztu! Niesamowicie spisywali się też James White oraz Taylor Gabriel, którzy do końca życia zapamiętają to widowisko. Pierwszy zdobył trzy przyłożenia – tego się nie robi w rundzie zasadniczej, a co dopiero w Super Bowl!

https://www.youtube.com/watch?v=FSirjCbbP1c

https://www.youtube.com/watch?v=4SiUNdkIwzQ

Mijała trzecia kwarta, czas naglił, zegar tykał, a Patriots w końcu się obudzili. Wielu uważało, że jest zdecydowanie za późno na powrót do gry. Po raz kolejny udowodniono nam, że poddanie się jest oznaką słabości w footballu. Bostończycy stali się jednością, która wyszła z dna na szczyt, w przeciągu „półtorej” kwarty! Niemożliwe stało się możliwe, a przysypiający fani z Europy na pewno się przebudzili. Tom Brady rozpędził swoją maszynę do niewyobrażalnej prędkości. Otwarcie przyznam – Falcons bardzo im w tym pomogli, chociażby przy fatalnych decyzjach w grze ofensywnej.

Bezmyślna gra skończyła się powaleniem Matta Ryana, a w rezultacie tego, Sokoły, zostały zmuszone do punta. Wynik był dla nich w tamtym momencie korzystny, prowadzili i można było spokojnie to dowieźć. Niestety, sztab stwierdził, że będą próbować zdobyć terytorium, skończyło się totalną klęską, a raczej głęboką rozpaczą…

Czwarta kwarta? Chyba nie do opisania, a do zobaczenia! Gdy tylko ją ujrzałem, doszedłem do wniosku, że Patriotów musiał odwiedzić Rick Astley, bądź w przerwie włączono im:

Przykro się patrzyło na Falcons, z groźnych przeciwników zmienili swoją postawę na niewinne, maleńkie kotki, które rzucono na pożarcie lwom. Sądzę też, że po prostu zabrakło sił, a i też wkradła się nerwowość, bo nikt nie spodziewał się takiego obrotu spraw. Kto by pomyślał, że drużyna z Nowej Anglii zmieni się nie do poznania? Zawodnicy z Georgii spoczęli na laurach, wybrali najgorsze z możliwych wyjść, dlatego dogrywka pozostawała kwestią formalności. Nawet, gdyby to zawodnicy Dana Quinna rozpoczęli doliczony czas gry, prawdopodobnie prędko pożegnali by się z futbolówką.

Zwycięski Brady to szczęśliwy Brady…

Trudno zapomnieć o tym, co stało się z 5 na 6 lutego w Houston. Trudno też to wyjaśnić, bo do tej pory nigdy nie było takiego przypadku. Bill Belichick dzień po meczu mówił dziennikarzom: „Obudziłem się kolejnego dnia i musiałem obejrzeć ten mecz jeszcze raz, bo wciąż myślałem, że śnie.” To chyba najlepsze podsumowanie, prosto z ust najlepszego trenera wszech czasów w NFL, który przecież na wszystko ma receptę i trudno go zaskoczyć. Tylko Patriots mogli zamienić swój najgorszy mecz sezonu w mecz wybitny. Choć cały sezon obfitował w jedynie garstkę prawdziwych, emocjonujących batalii – ten zrekompensował nam wszystkie zawody. Z pewnością będziemy jeszcze o tym spotkaniu pisać przypatrując się mu z różnych perspektyw, a poza tym, o takim meczu można tworzyć tomowe książki. Wszystko po to, żeby zachować te dziedzictwo dla potomnych.

• O autorze
• Ostatnie wpisy

About Patryk Segda

Najmłodszy członek redakcji. Kocha Stany Zjednoczone, stąd również zamiłowanie do futbolu amerykańskiego. Sympatyzuje z Dallas Cowboys, a ulubionym zawodnikiem jest Cam Newton. Uwielbia również soccer, gdzie wspiera Ajax Amsterdam oraz Zagłębie Lubin.

• NFL 2017: O chwałę lub blamaż na Mercedes-Benz Stadium - 7 grudnia 2017
• NFL 2017: Na dworze króla błazna - 30 listopada 2017
• NFL 2017: Thanksgiving Day pod znakiem narastających niewiadomych - 23 listopada 2017
• NFL 2017: O sensie TNF podczas spotkania w Pittsburghu - 16 listopada 2017
• NFL 2017: Plaga kontuzji przewodnim motywem Cardinals – Seahawks - 10 listopada 2017