[Bart3k]

Stawiam na finał Broncos - Seahawks, czyli powtórka z zeszłego roku, ze wskazaniem na ekipę z Denver. Jeśli chodzi o czarnego konia rozgrywek to typuję San Diego Chargers lub Kansas City Chiefs. Charlie obyś się nie mylił z Giants, ale mój zdrowy rozsądek podowiada mi, że w tym roku będzie jeszcze gorzej niż w zesżłym. Obym był w błędzie. Oczywiście najbardziej będę kibicował Big Blue, ale nie obrażę się jeśli w playofach zagrają Redskins, no i liczę na dobry sezon dla Green Bay i Rodgersa.

[lukascash]

SuperBowl: Niners (po wygraniu z Saints) vs. Colts (po wygraniu z Pats) Winner: Niners

Po latach ocierania się o SuperBowl wreszcie się uda Ninersom. Początek sezonu będzie trudny, kalendarz nie rozpieszcza, ale od bye weeku Niners będą kroczyć od zwycięstwa do zwycięstwa.

Kto rozczaruje: rozczarują Seahawks - słaba gra OL uniemożliwi skuteczne bieganie, czyli to na czym bazują Seahawks; Hawks będą znacznie częściej rzucać, co odbije się na wynikach. Do tego defensywy rzadko utrzymują swój poziom gry rok po roku. Seahawks nie wyjdą z dywizji.
Broncos - historycznie runner-up SuperBowl kolejny sezon ma fatalny i tego się będę trzymał. Preseason się skończy i Broncos wrócą na ziemię. Manning dozna kontuzji, która zakończy jego sezon i karierę.
Chiefs - cóż dla odmiany w tym roku Chiefs nie mają już kalendarza złożonego z większości drużyn under .500, a bazowanie na Charlesie też za wiele nie da. Smith nie ma do kogo rzucać, nie lubi rzucać i dlatego Chiefs nie wyjdą z 5 zwycięstw.

Kto zaskoczy - Titans - potencjał ogromny, trener z głową na karku, Titans wracają do gry.
Arizona Cardinals - żadna inna ekipa nie będzie brała udziału w większej liczbie strzelanek w tym sezonie niż Cards.
oczywiście oprócz Vikings - to druga ekipa, która przyniesie w tym roku najwięcej frajdy z oglądania i emocji z meczów do ostatnich sekund. Wyniku może wielkiego nie zrobią ale w grze będą często.
Jaguars - bo wreszcie ktoś z głową na karku próbuje zbudować tam drużynę.

[rooted]

Moje typy:

SB: Nie mam pojęcia. Niech będzie, że Patriots – Packers i drugi tytuł Rodgersa.
Wygrani w poszczególnych dywizjach: Pats, Steelers, Colts, Broncos, Eagles, Saints, Packers, Niners.

Luźne wróżby i oczekiwania na sezon :
- główną siłą napędową Seahawks będzie w tym roku ofensywa i Russell Wilson – obstawiam jego sezon na miarę MVP (albo przynajmniej sam przed sobą tak uzasadniam dlaczego go wziąłem w Fantasy Football jako głównego QB ;) ,
- ktoś poza Colts z AFC South w końcu zacznie grać przyzwoity football. Obstawiam Jaguars – mojego kandydata na przełomowy sezon 2015 (fajna drużyna się szykuje na Florydzie),
- Zagadka „drugiego roku” czyli czy ktoś znajdzie patent na defensywę Seattle / ofensywę Broncos / jak w drugim sezonie zagra ofensywa Chipa Kelly’ego. Na razie Eagles w ataku wyglądają na odpowiednio skalibrowanych chociaż i tak najbardziej imponuje mi ostatnio linia ofensywna Orłów – szerokość niektórych ‘ścieżek’ w grze biegowej w meczu przedsezonowym ze Steelers była taka, że czołgiem dałoby się przejechać,
- W AFC North będzie jatka na całego i ostra walka o zwycięstwo w dywizji będzie do ostatniej kolejki. Wygra ktoś kto się najmniej wykrwawi w pojedynkach z Browns i AFC South.

Przewidywana tendencja zwyżkowa: Falcons (bo gorzej niż rok temu już nie może być, prawda?), Texans (j.w.)
Przewidywana tendencja zniżkowa: Chiefs (to co zagrali w pierwszej połowie zeszłego roku jest niemożliwe do powtórzenia), Panthers (sorry Czapski, ale tu również nie widzę powtórki z zeszłego roku).
Przewidywane utrzymanie poziomu dna: Bills, Browns (czy to możliwe żeby Browns mieli w przyszłym roku dwa wybory w top-5 draftu – jeden swój a drugi od Bills?).

Dzikie karty czyli zespoły o których będziemy mówić w grudniu a teraz jest o nich względnie cicho: Chargers, Bears.

[oceansizer]

SB - Coś czuję, ze to będzie wielki rok dla Tomka i spółki. Brady wróci do swego poziomu i z całkiem ciekawym korpusem WR i defensywą da wiele radości kibicom NE. Czy na tyle, by zagrać w SB - liczę na to. Z drugiej strony marzą mi się Eagles i miałbym finał moich ulubionych ekip. Patrząc jednak realnie obstawiam SB Pats vs. Saints.
Jesli chodzi o Broncos tak przez wielu typowane, to są oni, a przede wszystkim Manning pod wielką presją ( a pod presją szczególnie Panu Manningowi nie gra się dobrze). Myślę więc, że oczekiwania ich przerosną i gdzieś w playoffs skończą się marzenia o pierścieniu.

Ekipy, które może nie eksplodują, ale dadza wiele frajdy kibicom, to: Vikings ( naprawdę licze na nich ) i Chargers.

Totalną klapę wróżę: dla Browns i niestety Chiefs.

[WaltJones]

[lukascash]

Jako osoba, która zaczęła obserwację Wilsona znacznie wcześniej niż od sezonu 2012 czyli jeszcze za czasów gry w NC State i w moich Wisconsin Badgers, nie uważam Wilsona za przeciętniaka, wręcz przeciwnie. Jego gra wielokrotnie, a może i więcej razy, ratowała tyłek Olinemanom i wcale nie zdziwiłbym się gdyby Wilson miał udany sezon, ale nie na miarę MVP, bo Seahawks nie dadzą rady w dywizji. Natomiast to, że Hawks będą częściej rzucać i to odbije się na wynikach, to pewien skrót myślowy - defense nie utrzyma poziomu z zeszłego sezonu, więc Hawks będą "często" w plecy i to odbije się na wynikach. Jeśli chodzi o OL to zostanę przy swoim.

[rooted]

[kks]

W przypadku Ravens i Steelers udawało im się to przez bardzo długie lata. Tak się akurat trafiło, że kluczowi zawodnicy ostatnio, w bliskim okresie czasu zakończyli karierę, albo są bardzo bliscy tego, albo się zestarzeli i powinni to zrobić.

[charlie]

Aldon Smith zawieszony na 9 meczów. Moim zdaniem to najbardziej znacząca kara tego offseason (sorry Josh Gordon).

Nie wiem jak to nazwać. Ironią losu? Pierwszy mecz w którym będzie mógł zagrać: 16 listopada, Metlife Stadium, przeciwko Giants....


Absolutny off-topic. (Nie) Tylko dla Fanów Giants; Eli Manning na reddicie: Ask Me Anything

Naprawdę "Anything"... Please rank all the Centers you've worked with based on odor? Why have you tormented my Patriots so much over the years? etc etc

[rooted]

[kks]

Racja. Regres był, ale przeciętny kibic ma trochę spaczony obraz. U mnie w głowie cały czas siedzi, że czołowe defensywy w lidze to Steelers, Ravens i 49ers. Choćby jedni, czy drudzy grali jakąś siarę, to i tak jest to pierwsza myśli na temat tych drużyn. Byli jeszcze Eagles z czasów z Dawkinsem i Trotterem, ale w między czasie był Dream Team i Fila nie może dojść do siebie w defensywie.

[rooted]

Zainspirowany krótką dyskusją nt. Seahawks i ich szans, jeszcze kilka komentarzy czekając na mecz otwarcia. Obejrzałem ponownie skrót SB patrząc na mecz mniej emocjonalnie niż w lutym i kilka luźnych wrażeń mi się nasunęło odnośnie nadchodzącego sezonu. Całość – jak zawsze – amatorskim okiem.

- "nikt na świecie nie wie, co zrobi Percy Harvin" – wszyscy dużo mówią o obronie Seahawks i o tym jak pogruchotali Manninga, ale wyjątkowo mało mówiło się o tym, że ofensywa Seattle potrafiła zdobyć przeciwko Broncos całkiem sporo punktów (dokładnie 27 pkt bo odliczam pick-six, TD special teams i safety) grając drugą połowę praktycznie na utrzymanie wyniku. Największe wrażenie zrobiło na mnie to, że Seahawks mieli sporo pomysłów na wykorzystanie Harvina a Broncos nie byli w ogóle na to przygotowani i że nie wyciągali na bieżąco wniosków z własnych błędów. Przykład? Drugie zagranie Seahawks, 2nd & 7. Bardzo ładny end-around Harvina, Seahawks wykorzystują to, że ośmiu Broncos było ustawionych na wysokości line of scrimmage, potem dobry blok Baldwina i zdobyte 30 jardów.





Wyglądało to tak jak powyżej i jak się dobrze przyjrzycie to zauważycie, że część Broncos nie za bardzo wiedziała co się dzieje albo zareagowała ze sporym opóźnieniem.
OK, można powiedzieć, że zdarza się raz na jakiś czas. Tylko, że pod koniec pierwszej połowy praktycznie takie samo zagranie (znów end-around), znów Harvin i tym razem zdobyte 15 jardów. Dwa razy to samo zagranie w jednej kwarcie i łącznie 45 jardów? Shame on you Denver…

W dalszej części pierwszej kwarty inny pomysł na wykorzystanie Harvina – Screen Pass przy 1st & 10. Efekt to tylko 5 jardów, ale element nieprzewidywalności (dwa zagrania później Percy ustawiony jak RB czyli za linią ofensywną) wprowadzał chaos i powodował, że obrona Broncos musiała już się liczyć z tego typu zagraniami.



- Seattle w ataku to nie tylko gra 'dołem';. Przykładowo – pierwsza seria Seahawks, kolejno 2nd & 15 i 3rd & 9, dwa razy empty backfield i dwa podania Wilsona do Kearse’a. W pierwszym przypadku Broncos bronią strefą, szybkie podanie i 6 jardów. W drugim – slant route, bardzo szybkie podanie na środek pola i 12 jardów.





Kolejny drive – podobne zagrania, trzy razy skuteczne podania przy 3rd down (prawie cztery ale Kearse nie utrzymał piłki po jednym z podań). Wilson nie wykręcał kosmicznych statystyk pod kątem ilości jardów w poprzednim sezonie – po prostu najczęściej nie musiał. Życiówkę miał w meczu z Falcons z playoffów z 2012 roku (385 jardów) kiedy od początku Seattle musiało gonić wynik.

- A odnośnie defensywy Seattle nie napiszę nic odkrywczego i powiem tylko tyle, że do kluczowych założeń obrony Seahawks należało m.in. intensywne przeszkadzanie skrzydłowym w granicach pierwszych kilku jardów i minimalizowanie tzw. yards after catch. Niby prosta filozofia, a bijąca rekordy ofensywa Denver mająca 2 tygodnie na przygotowanie się nie potrafiła się temu przeciwstawić. Bardzo ładny przykład poniżej:



Broncos próbują zagrać to, co przynosiło bardzo dobre rezultaty w meczu z Pats w finale AFC – crossing routes, szybkie podanie i zdobywane partiami jardy. W SB się to nie udawało – „ścieżki” WRs i TE zajmowały więcej czasu (bo Seahawks intensywnie przeszkadzali blisko line of scrimmage), dzięki temu linia defensywna miała więcej czasu na niepokojenie Manninga a jardy po złapaniu piłki praktycznie nie występowały w pierwszej połowie. W tym zagraniu Thomasa powalił Chancellor (którego nota bene na tym obrazku jeszcze nawet nie widać). To co przynosiło po kilkanaście jardów w poprzednim spotkaniu – tutaj przyniosło dwa jardy.



Tutaj zresztą kolejny kamyczek do ogródka Denver – ofensywnie nie byli w stanie zmodyfikować planu ataku na tyle szybko, żeby mieć w tym meczu coś do powiedzenia. W pierwszej kwarcie zanotowali kolejno: Safety, 3 & out, INT. Łącznie - 15 jardów. Większość podań od Manninga leciała na środek pola. W pierwszej połowie Broncos zdobyli dołem bodajże 19 jardów. Pierwsze zagranie które zdobyło więcej niż 10 jardów Broncos zanotowali w połowie drugiej kwarty. Pierwsze podanie na dalej niż 10 jardów od line of scrimmage – dwie i pół minuty przed końcem połowy. Było wtedy 22-0. Czego by nie mówić o defensywie Seattle – moim zdaniem Broncos spieprzyli ten mecz dokumentnie pod kątem przygotowania i planu gry.

Do kompletu obejrzałem też ostatnią porażkę Seattle (z Arizoną w 16 kolejce i luźna refleksja przy okazji: słyszałem często, że Patrick Peterson jest lub niedługo będzie lepszym CB niż Sherman – jakoś tego nie widzę na bazie dotychczasowych obserwacji) i wniosków po ponownym obejrzeniu nie mam zbyt przełomowych – Seattle będzie ciężko obronić tytuł ze względu na ilość mocnych drużyn, wiele czynników zewnętrznych typu kontuzje, nieprzewidywalność spotkań itp. ale na pewno daję im większe szanse na obronę tytułu niż Ravens czy Giants przez ostatnie dwa lata.

[TRad]

Byłbym ostrożny, jeżeli idzie o Harvina. Jak do tej pory w żadnym sezonie nie zaliczył nawet 1000 jardów. Nie dlatego, że jest kiepski. Harvin dużo czasu spędza poza boiskiem. Czytałem analizę sugerującą, że wynika to z bardzo niskiego progu bólu. Stąd długie okresy rehabilitacji po względnie niegroźnych (jak na NFL) kontuzjach.

W zeszłym roku SB to był praktycznie jego debiut w Seahawks. Dlatego Broncos nie byli przygotowani na to, co pokazał. Im więcej taśm z Harvinem w barwach Seattle - tym więcej będą o nim wiedzieć DefCo, tym lepiej reagować będą obrońcy.

Co do Seattle - nie oczekiwałbym super ofensywy. W zeszlym roku byli zdaje się nieco powyżej średniej. Najsłabszym punktem była OL - i niespecjalnie dużo zrobili, by to naprawić.

Natomiast defensywa Seattle to naprawdę coś. Grają bardzo prosty schemat, zwyczajne Cover 3. Jeden safety z tyłu, drugi gra prawie jak linebacker. Do tego bardzo fizyczni CB. Seahawks bardzo mało, jeżeli w ogóle, modyfikują ten schemat. "Nie bedziemy się dostosowywać do opsów. Gramy swoje - i niech opsy się martwią".

Schemat jako się rzekło prosty, ale trudny do skopiowania. Dlaczego? Bo opiera się na jednym ludziu - Thomasie. Jak się nie FS potrafiącego pokryć tak duży obszar - nie da się grać tego, co gra Seattle. Thomas jest kluczowym graczem defensywy Seattle - i nie daj Boże, żeby się skontuzjował na dłużej. Niners prawdopodobnie przetrwają kontuzję Bowmana i zawieszkę Smitha - Thomas jest nie do zastąpienia, jego "toolbox" jest unikatowy. Nie ma w NFL drugiego takiego gracza.

Prawdopodobnie w tym sezonie nastąpi "regres do średniej" i obrona Seattle będzie trochę słabsza. Po pierwsze są syci sukcesu, po drugie OffCo innych drużyn mają więcej materiału do analizy. To inteligentni ludzie i wymyślą, jak ograniczyć skuteczność defensywy Seahawks. Popatrzcie na to, co się stało ze słynną obroną Bears, ze schematem 46. Jeden sezon absolutnej dominacji. A potem - dalej dobrze, ale już nie stratosfera. NFL = Not For Long.

To rzekłszy Seattle to na pewno zespół ze ścisłej elity. Jeżeli nie załatwią ich kontuzje kluczowych graczy, do po wejdą na pewno. A potem to już duża losówka.

[rooted]

[kks]